Η ιογενής ηπατίτιδα είναι μία από τις κορυφαίες αιτίες θανάτου σε όλο τον κόσμο, με τον αριθμό των θυμάτων της να ανταγωνίζεται όσους πεθαίνουν από το AIDS ή η φυματίωση, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet.
Η μελέτη εκτιμά ότι οι λοιμώξεις από ηπατίτιδα και οι επιπλοκές τους οδήγησαν σε 1,45 εκατομμύρια θανάτους το 2013 – παρά την ύπαρξη εμβολίων και θεραπειών. Τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δείχνουν ότι υπήρχαν 1,2 εκατομμύρια θάνατοι από AIDS το 2014, ενώ η φυματίωση οδήγησε σε 1,5 εκατομμύρια θανάτους.
Ο ΠΟΥ έχει βάλει σε εφαρμογή μια συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση της ηπατίτιδας και οι ερευνητές λένε ότι τα σχέδια αυτά θα πρέπει να εφαρμοστούν επειγόντως για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Ως ιογενής ηπατίτιδα περιγράφονται πέντε διαφορετικές μορφές του ιού (γνωστές ως Α, Β, C, D, E) – μερικές μπορούν να εξαπλωθούν μέσω της επαφής με μολυσμένα υγρά του σώματος και άλλες (Α και Ε) μέσω μολυσμένων τροφίμων ή νερού.
Οι περισσότεροι θάνατοι παγκοσμίως οφείλονται στην ηπατίτιδα Β και C, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες του ήπατος και να δημιουργήσουν προδιάθεση για καρκίνο του ήπατος. Αλλά επειδή οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πάντα τα συμπτώματα της αρχικής μόλυνσης, συχνά την αγνοούν μέχρι να είναι πολύ αργά.
Στην έρευνα, οι επιστήμονες από το Imperial College του Λονδίνου και το πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εξέτασαν στοιχεία από 183 χώρες, τα οποία συγκεντρώθηκαν μεταξύ 1990 και 2013 και ανακάλυψαν ότι ο ο αριθμός των θανάτων που σχετίζονται με την ιογενή ηπατίτιδα αυξήθηκε περισσότερο από 60% μέσα σε δύο δεκαετίες – εν μέρει λόγω της αύξησης του πληθυσμού. Αντιθέτως, οι θάνατοι από ασθένειες όπως η φυματίωση και η ελονοσία μειώθηκαν.
Ο Δρ Graham Cooke του Imperial College του Λονδίνου, περιέγραψε τα ευρήματα ως εντυπωσιακά: «Παρόλο που υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες και εμβόλια για την ιογενή ηπατίτιδα, επενδύονται πολύ λίγα χρήματα ώστε να φτάσουν στους ασθενείς – ιδιαίτερα σε σχέση με την ελονοσία, τον HIV / AIDS και τη φυματίωση».
«Έχουμε τα εργαλεία για την αντιμετώπιση αυτής της νόσου – έχουμε εμβόλια για τη θεραπεία της ηπατίτιδας Α και Β και έχουμε νέες θεραπείες για τη C. Ωστόσο, η τιμή των νέων φαρμάκων είναι πέρα από τις οικονομικές δυνατότητας της κάθε χώρας, πλούσιας ή φτωχής».
Η μελέτη δείχνει ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στην Ανατολική Ασία, αλλά σε αντίθεση με πολλές άλλες ασθένειες, οι θάνατοι από ιογενή ηπατίτιδα ήταν περισσότεροι στις χώρες υψηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η στρατηγική κατά της ηπατίτιδας του ΠΟΥ, η οποία είχε ανακοινωθεί τον προηγούμενο Μάιο, περιλαμβάνει στόχους για τη μείωση των νέων κρουσμάτων ηπατίτιδας Β και C κατά 30% μέχρι το 2020, παράλληλα με μείωση 10% της θνησιμότητας από τη νόσο.
Ο ΠΟΥ τονίζει επίσης ότι οι χώρες και οι οργανισμοί υγείας θα πρέπει να επεκτείνουν τα προγράμματα εμβολιασμού, να επικεντρωθούν στην πρόληψη της μετάδοσης από τη μητέρα στο παιδί της ηπατίτιδας Β και να αυξήσουν την πρόσβαση στη θεραπεία για τους ασθενείς με ηπατίτιδα Β και C, ώστε να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων.
