Αν σας πέρασε ποτέ από το μυαλό να δολοφονήσετε το αφεντικό σας, μην φοβάστε – δεν είναι μόνο πιο συνηθισμένο από ό,τι νομίζετε, αλλά είναι στην πραγματικότητα καλό πράγμα, όπως ισχυρίζεται μια κορυφαία ψυχολόγος.
Σύμφωνα με τη Δρ Julia Shaw, επίτιμη ερευνητική συνεργάτη στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους έχουν φανταστεί κάποια στιγμή τη δολοφονία ενός ατόμου που γνωρίζουν. Ωστόσο, η ψυχολόγος δήλωσε ότι το να φαντάζεται κάποιος τις λεπτομέρειες της δολοφονίας ενός αφεντικού δεν είναι εξ ολοκλήρου αρνητική διαδικασία, καθώς και μόνο η σκέψη κάνει τους εργαζόμενους να νιώθουν ενσυναίσθηση για τους ανωτέρους στην εργασιακή ιεραρχία.
Η Δρ Shaw δήλωσε: «Δημοφιλείς στόχοι φαντασιώσεων δολοφονίας είναι ο προϊστάμενός μας, πρώην συνεργάτες και σύντροφοι – η λίστα είναι μεγάλη. Φυσικά, οι περισσότεροι από εμάς δεν εμπλέκονται σε κάποια δολοφονία ποτέ, ευτυχώς», πρόσθεσε.
Η ψυχολόγος περιγράφει τις φαντασιώσεις για φόνο ως μια άσκηση ενσυναίσθησης, περιγράφοντας τη διαδικασία: «Σκέφτεστε την κατάσταση, φαντάζεστε ποιες θα είναι οι συνέπειες, υπολογίζετε πώς θα ήταν να το κάνετε πραγματικά αυτό – και μαντέψτε ποια είναι γενικά η απόφασή σας: “Δεν θέλω να το κάνω αυτό, γιατί δεν θα ήθελα αυτά τα αποτελέσματα”».
Ανέφερε επίσης ότι τα ανθρώπινα όντα έχουν εξελιγμένη νοημοσύνη που τους επιτρέπει να σχεδιάζουν και να προβλέπουν τα αποτελέσματα που μπορεί να προκύψουν από συγκεκριμένες συμπεριφορές: «Οι φαντασιώσεις και οι ασκήσεις ενσυναίσθησης είναι κρίσιμες για την λήψη καλών αποφάσεων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου δεν έχετε πολύ χρόνο. Όταν τα πράγματα είναι αρκετά καλά και ήσυχα, είναι η ώρα να κάνετε ασκήσεις ενσυναίσθησης. Είναι η στιγμή να έρθετε αντιμέτωποι με την ηθική σας και να κάνετε έναν έλεγχο, επειδή δεν γνωρίζετε τι θα φέρει το μέλλον και δεν ξέρετε τι είδους γρήγορες αποφάσεις θα χρειαστεί να κάνετε αργότερα».
Αυτές λοιπόν οι –έως και υγιείς- σκέψεις, δεν μας κάνουν ψυχοπαθείς: ψυχοπαθής θεωρείται κάποιος που έχει σοβαρής μορφής αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε παρορμητική, ανεύθυνη και συχνά εγκληματική συμπεριφορά.
