Ενώ κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στις πιθανότητές τους να πάρουν υπερβολικό βάρος, οι επιστήμονες στο King’s College του Λονδίνου και στο University College ισχυρίζονται ότι αυτό δεν ισχύει αναγκαστικά. Αντίθετα, ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους είναι πιθανό να εξαρτάται από το φυσικό βάρος των παιδιών τους, όπως εξηγούν οι ερευνητές.
Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Genetics, η ομάδα εξέτασε τη συσχέτιση μεταξύ της «γενετικής προδιάθεσης ενός παιδιού προς ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βάρος» των παιδιών και των τεχνικών διατροφής των γονιών τους.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη Μελέτη για την Ανάπτυξη των Δίδυμων από το 1994 έως το 1996, η οποία περιλαμβάνει περίπου 4.500 ζευγάρια δίδυμων που γεννήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία και απαντήσεις που συγκεντρώθηκαν από ένα ερωτηματολόγιο για τη διατροφή των παιδιών. Στη συνέχεια, υπολόγισαν εάν ένα παιδί είχε γενετική προδιάθεση για μεγαλύτερο ή μικρότερο βάρος και το συνέκρινε με το στιλ διατροφής που του παρείχαν οι γονείς του.
«Βρήκαμε ότι οι γονείς των οποίων τα παιδιά είχαν γενετική προδιάθεση να έχουν μικρότερο βάρος, τα πίεζαν περισσότερο να τρώνε και οι γονείς των οποίων τα παιδιά είχαν γενετική προδιάθεση να έχουν μεγαλύτερο βάρος ήταν πιο περιοριστικοί στο πόσο και τι τους επέτρεπαν να φάνε», εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας Saskia Selzam, από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του King’s College του Λονδίνου. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι γονείς αναπτύσσουν τις πρακτικές διατροφής τους ανταποκρινόμενοι στη φυσική τάση του παιδιού τους για ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο βάρος», συνέχισε.
Αυτό υποδηλώνει ότι οι γονείς προσαρμόζουν τις τεχνικές διατροφής τους ανάλογα με το βάρος των παιδιών τους και όχι το αντίθετο.
«Ο τρόπος που ένας γονέας τρέφει το παιδί του μπορεί επίσης να επηρεάσει το βάρος του παιδιού του σε κάποιο βαθμό, αλλά τα αποτελέσματα της ερευνάς μας έρχονται σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη ότι η γονικές τακτικές διατροφής είναι η κύρια επίδραση στην παιδική παχυσαρκία».
«Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι γονείς δεν είναι πλήρως υπεύθυνοι για το βάρος των παιδιών τους και το να κατηγορείς αποκλειστικά τους γονείς για την παιδική παχυσαρκία μπορεί να είναι άδικο», υποστήριξε η ανώτερη συγγραφέας της μελέτης Δρ Clare Llewellyn από το University College του Λονδίνου.
