Οι επιστήμονες κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανά πρόωρα γεννημένα αρνιά για εβδομάδες, χρησιμοποιώντας μια τεχνητή μήτρα που μοιάζει με πλαστική σακούλα και η οποία παρέχει όλα όσα χρειάζεται το έμβρυο, για να συνεχίσει να αναπτύσσεται και να ωριμάζει, συμπεριλαμβανομένης μιας πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά παροχής αίματος και ενός προστατευτικού σάκου αμνιακού υγρού.
Οι ειδικοί ελπίζουν ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει μια μέρα τα ανθρώπινα μωρά που γεννιούνται πρόωρα να έχουν περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης και πιστεύουν ότι οι δοκιμές σε ανθρώπους θα μπορούν να είναι δυνατές μέσα σε λίγα χρόνια.
Πρώτα, βέβαια, απαιτούνται περισσότερες δοκιμές σε ζώα, για να διαπιστωθεί ότι η μέθοδος είναι αρκετά ασφαλής για την πρόοδο, όπως λένε οι ερευνητές στο περιοδικό Nature Communications.
Η επιστημονική ομάδα του Παιδικού Νοσοκομείου της Φιλαδέλφειας επιμένει ότι δεν θέλει να αντικαταστήσει τις μητέρες – απλώς αναζητά έναν καλύτερο τρόπο για να βοηθήσει τα μωρά που γεννιούνται πολύ νωρίς. Επί του παρόντος, τα πολύ πρόωρα βρέφη, που γεννιούνται περίπου στις 23 εβδομάδες της κύησης, τοποθετούνται σε θερμοκοιτίδες και βοηθούνται να αναπνεύσουν με αναπνευστήρα, αλλά αυτό μπορεί να βλάψει την ανάπτυξη των πνευμόνων τους.
Η τεχνητή μήτρα ή «biobag» (δηλαδή, βιόσακος) περιέχει ένα μείγμα ζεστού νερού και αλάτων, παρόμοιο με το αμνιακό υγρό, για την υποστήριξη και την προστασία του εμβρύου. Αυτό το υγρό εισπνέεται και καταπίνεται από το αναπτυσσόμενο έμβρυο, όπως συνήθως συμβαίνει στη μήτρα. Το μείγμα διοχετεύεται με σταθερό ρυθμό κάθε μέρα, για να εξασφαλιστεί μια συνεχής φρέσκια παροχή.
Το αρνί δεν μπορεί να προμηθευτεί οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά από τη μητέρα του μέσω του πλακούντα. Αντ’ αυτού, συνδέεται με ένα ειδικό μηχάνημα με τον ομφάλιο λώρο του. Η καρδιά του αρνιού κάνει όλη την εργασία άντλησης του αίματος, στέλνοντας το «χρησιμοποιημένο» αίμα στο μηχάνημα για να αναπληρωθεί, προτού επιστρέψει ξανά στο σώμα.
Το όλο σύστημα έχει σχεδιαστεί για να μιμείται στενά τη Φύση και να κερδίζει χρόνο για μερικές ακόμη εβδομάδες στα νεογνά, ώστε να αναπτύξουν τους πνεύμονες και άλλα όργανα.
Η ερευνήτρια Emily Partridge εξήγησε: «Η δύσκολη περίοδος που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε είναι στις 23 έως 24 εβδομάδες, όταν το μωρό αντιμετωπίζει μια δύσκολη πρόκληση προσαρμογής στη ζωή έξω από τη μήτρα, αναπνέοντας αέρα, ενώ δεν είναι ακόμη έτοιμο να το κάνει».
Στα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα, οι πιθανότητες επιβίωσης, αν η κύηση είναι μικρότερη από 23 εβδομάδες, είναι σχεδόν μηδέν, στις 23 εβδομάδες είναι 15%, στις 24 εβδομάδες 55% και στις 25 εβδομάδες περίπου 80%.
Τα πρόωρα αρνιά της μελέτης, που είναι ισοδύναμα σε ηλικία με ανθρώπινα νεογνά 23 εβδομάδων, εμφανίστηκαν να αναπτύσσονται κανονικά στον βιόσακό τους. Άνοιξαν τα μάτια τους, ανέπτυξαν μαλλί και φάνηκαν να ζουν άνετα να ζουν στη μήτρα από πολυαιθυλένιο.
Μετά από 28 ημέρες, όταν οι πνεύμονες είχαν ωριμάσει αρκετά, τα αρνιά απελευθερώθηκαν, για να ξεκινήσουν να αναπνέουν κανονικά αέρα και ταΐστηκαν με μπιμπερό από την ομάδα.
«Φαίνονται να έχουν φυσιολογική ανάπτυξη από κάθε άποψη», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Alan Flake.
Εντούτοις, υπάρχουν πολλά πιθανά προβλήματα, για να ξεπεραστούν. Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος μόλυνσης, παρόλο που ο βιόσακος είναι αποστειρωμένος και σφραγισμένος. Η εύρεση του σωστού μίγματος θρεπτικών ουσιών και ορμονών για την υποστήριξη ενός ανθρώπινου μωρού θα είναι επίσης μια πρόκληση.
