Σύμφωνα με μια διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Health & Place» όσοι βλέπουν από το σπίτι τους ή τη δουλειά τους σε καθημερινή βάση τη θάλασσα έχουν σημαντικά μικρότερο ψυχολογικό στρες από όσους βλέπουν αστικό τοπίο ή ακόμη και περιοχές πρασίνου.
Για τις ανάγκες της έρευνας, οι επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν μελέτησαν τοπογραφικά και ιατρικά στοιχεία για τους κατοίκους του Γουέλιγκτον που είναι η πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας. Αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να συσχετίσουν τα επίπεδα του στρες με τη θέα που αντίκριζε ο καθένας. Στη μελέτη λήφθηκαν υπόψη επιπλέον παράμετροι, όπως το φύλο, η ηλικία, το επίπεδο εισοδήματος κ.ά. Σε όλες τις περιπτώσεις η ενατένιση της θάλασσας φάνηκε να συσχετίζεται θετικά με μια πιο ήρεμη ψυχική κατάσταση. Μάλιστα, η θάλασσα δείχνει να πλεονεκτεί έναντι των κήπων και των δασών, αφού όσοι από αυτούς που πήραν μέρος στη μελέτη έβλεπαν πράσινο από τον χώρο διαμονής και εργασίας τους δεν είχαν ανάλογο όφελος στη μείωση του στρες.
Οι ερευνητές επισήμαναν ότι εν μέρει μπορεί αυτό να οφείλεται στο ότι οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν έκαναν διάκριση ανάμεσα σε φυσικούς και τεχνητούς χώρους πρασίνου. Ενώ η θέα των κυμάτων είναι τελείως φυσική, του πρασίνου συνήθως περιλαμβάνει και ανθρώπινες κατασκευές ή δραστηριότητες (παιδικές χαρές, γήπεδα, πάρκα κ.ά.). Προσθέτουν δε πως αν συσχέτιζαν τη θάλασσα μόνο με παρθένα δάση, ίσως να κατέληγαν σε άλλα συμπεράσματα και πως είναι ακόμη ασαφές κατά πόσο η θέα μιας λίμνης ή ενός ποταμού μειώνει εξίσου το στρες όσο η θέα της θάλασσας.
Τα ευρήματα μπορούν ενδεχομένως να αποδειχτούν χρήσιμα για τους πολεοδόμους: Για παράδειγμα, η εξασφάλιση ότι ορισμένα υψηλά κτίρια ή προσιτά σπίτια σε παραθαλάσσιες πόλεις θα χτίζονται σε περιοχές με θέα τον ωκεανό θα μπορούσε να βελτιώσουν την ψυχική υγεία, δήλωσαν οι ερευνητές.
Παλαιότερη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου για το Περιβάλλον και την Ανθρώπινη Υγεία του Πανεπιστημίου του Έξετερ έδειξε ότι όσοι ζουν σε παραθαλάσσιες περιοχές έχουν καλύτερη υγεία – όχι μόνο ψυχική – συγκριτικά με όσους μένουν στην ενδοχώρα.
