Η παχυσαρκία δεν είναι επιλογή και το να κάνουμε τους ανθρώπους να νιώθουν ντροπή για τα κιλά τους, τους κάνει μόνο να αισθάνονται χειρότερα για τον εαυτό τους, σύμφωνα με μια μελέτη από κορυφαίους ψυχολόγους.
Οι επιστήμονες ζητούν αλλαγές στη γλώσσα για να μειωθεί το στίγμα και υπογραμμίζουν ότι οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να εκπαιδεύονται ώστε να μιλούν για την απώλεια βάρους με πιο υποστηρικτικό τρόπο.
Τα επίπεδα παχυσαρκίας αυξάνονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, όμως αυτή η εξέλιξη δεν δικαιολογείται απλώς από έλλειψη διάθεση των παχύσαρκων ατόμων να χάσουν το επιπλέον βάρος, σύμφωνα με την έκθεση της Βρετανικής Ψυχολογικής Ένωσης, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «δεν πρόκειται απλά για έλλειψη βούλησης».
«Οι άνθρωποι που είναι πιθανότερο να έχουν ανθυγιεινό βάρος είναι αυτοί που έχουν υψηλό γενετικό κίνδυνο να αναπτύξουν παχυσαρκία και των οποίων η ζωή διαμορφώνεται επίσης από την εργασία, το σχολείο και το κοινωνικό περιβάλλον που προωθούν την υπερκατανάλωση και την αδράνεια», αναφέρει η μελέτη και συνεχίζει: «Οι άνθρωποι που ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές συχνά αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα άγχους, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών δυσκολιών και τραύματος, συχνά οι γειτονιές τους προσφέρουν λίγες ευκαιρίες και τα κίνητρα για σωματική άσκηση και οι επιλογές πρόσβασης σε οικονομικά προσιτές υγιεινές τροφές είναι περιορισμένες».
Οι ψυχολογικές εμπειρίες διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο, ενώ το άγχος που προκαλείται από το «fat shaming» -το να κάνουμε κάποιον να αισθάνεται άσχημα για το βάρος του- ακόμη και από εκστρατείες δημόσιας υγείας, γιατρούς, νοσηλευτές και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής οδηγούν συχνά σε αυξημένη κατανάλωση τροφής και αύξηση βάρους.
Οι ψυχολόγοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους για να βοηθήσουν τους επαγγελματίες της υγείας να εκπαιδευτούν καλύτερα σε θέματα αντιμετώπισης παχύσαρκων ατόμων, ανέφερε η Δρ Angel Chater, συγγραφέας της μελέτης.
«Εάν η θεραπεία για την παχυσαρκία ήταν εύκολη, δεν θα ήμασταν εδώ και δεν θα είχαμε γράψει αυτήν τη μελέτη. Μπορεί να έχετε την ισχυρότερη δύναμη θέλησης στον κόσμο, αλλά αν δεν έχετε πρόσβαση στο σωστό φαγητό, το σωστό περιβάλλον, το καλύτερο ξεκίνημα στη ζωή… θα είναι δύσκολο να τα καταφέρετε», υποστήριξε.
Ωστόσο, οι ψυχολόγοι δεν τάσσονται υπέρ της κατηγοριοποίησης της παχυσαρκίας ως «ασθένειας», επειδή, όπως λένε, αυτό θα μπορούσε να απομακρύνει το ενδιαφέρον από αλλαγές στη συμπεριφορά που θα μπορούσαν να έχουν αποτέλεσμα.
