Όταν προέρχεται από τα τσιγάρα, η νικοτίνη θεωρείται μία από τις πιο εθιστικές ουσίες στη Γη, οπότε μπορεί να ακούγεται περίεργο το ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να χρησιμοποιούν περισσότερη, παρά λιγότερη, για να σταματήσουν το κάπνισμα. Ωστόσο, μια πρόσφατη αναθεωρητική μελέτη, έχει βρει αυτό ακριβώς.
Η θεραπεία με υποκατάστατα νικοτίνης έχει χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τους ανθρώπους να κόψουν το κάπνισμα για περισσότερα από 20 χρόνια. Μια ανασκόπηση μελετών από την ιατρική ερευνητική οργάνωση Cochrane εξέτασε τους καλύτερους τρόπους εφαρμογής της θεραπείας για να σταματήσει κάποιος το κάπνισμα και βρήκε τρεις τρόπους με τους οποίους η χρήση περισσότερης νικοτίνης μπορεί να βοηθήσει:
* Χρησιμοποιήστε δύο μορφές της παρά μία: Η θεραπεία διατίθεται σε διάφορες μορφές – επιθέματα δέρματος (τσιρότα), τσίχλες, ρινικά και στοματικά σπρέι και παστίλιες. Υπάρχουν αποδείξεις ότι το να κολλήσετε ένα επίθεμα, ενώ χρησιμοποιείτε και άλλη μορφή της θεραπείας, όπως μιας τσίχλας, αυξάνει τις πιθανότητες διακοπής του καπνίσματος.
* Ξεκινήστε τη θεραπεία προτού σταματήσετε το κάπνισμα. Συνήθως, οι άνθρωποι αρχίζουν να τη χρησιμοποιούν την ημέρα που το κόβουν. Αλλά ξεκινώντας να την εφαρμόζουν μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ενώ εξακολουθούν να καπνίζουν, μπορεί να τους βοηθήσει περισσότερο να το κόψουν με επιτυχία.
* Υψηλότερες δόσεις νικοτίνης μπορούν να βοηθήσουν μερικούς ανθρώπους. Κάποιες μορφές της θεραπείας απελευθερώνουν υψηλότερα επίπεδα νικοτίνης από άλλες. Στις μελέτες που εξετάστηκαν, οι άνθρωποι ήταν πιο πιθανό να κόψουν το κάπνισμα, αν χρησιμοποιούσαν τσίχλα νικοτίνης των 4mg σε σύγκριση με εκείνη των 2mg. Η υψηλότερη δόση μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για άτομα που καπνίζουν περισσότερα τσιγάρα – για παράδειγμα, περισσότερο από 20 την ημέρα. Τα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η χρήση τσιρότων των 21mg ή 25mg μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα διακοπής του καπνίσματος, σε σύγκριση με τη χρήση τσιρότων 14mg ή 15mg.
Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για τους οποίους η χρήση των υποκατάστατων νικοτίνης με αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι η λύση: Πρώτον, μπορεί να κάνει τα τσιγάρα λιγότερο ευχάριστα. Οι καπνιστές βρίσκουν το κάπνισμα ευχάριστο, επειδή η νικοτίνη από τα τσιγάρα κάνει τον εγκέφαλο να απελευθερώνει ντοπαμίνη. Ο εγκέφαλος εξοικειώνεται με αυτό, οπότε όταν ένας καπνιστής δεν έχει καπνίσει για κάποιο διάστημα, αρχίζει να αντιμετωπίζουν συμπτώματα, όπως λαχτάρα για τσιγάρο, προβλήματα ύπνου και αλλαγές στη διάθεση.
Η θεραπεία παρέχει στον εγκέφαλο μια εναλλακτική πηγή νικοτίνης, η οποία απαλύνει αυτά τα συμπτώματα. Όταν χρησιμοποιείται πριν την διακοπή του καπνίσματος, οι υποδοχείς του εγκεφάλου είναι ήδη γεμάτοι με νικοτίνη, όταν ο καπνιστής ανάβει τσιγάρο, συνεπώς ο καπνιστής δεν παίρνει τη συνηθισμένη ευχαρίστηση από το κάπνισμα, γεγονός που συμβάλλει στη διακοπή της συσχέτισης μεταξύ του καπνίσματος και της αίσθησης ευχαρίστησης.
Δεύτερον, η θεραπεία αντικαθιστά έναν επιβλαβή τρόπο παροχής νικοτίνης με μια ασφαλή εναλλακτική λύση. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ανησυχούν ότι η λήψη περισσότερης νικοτίνης θα προκαλέσει παρενέργειες. Ευτυχώς, η θεραπεία θεωρείται ασφαλής και σε αυτήν την επισκόπηση δεν βρέθηκαν ενδείξεις υπερδοσολογίας από αυτήν, εάν χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες.
Τέλος, η θεραπεία με υποκατάστατα νικοτίνης δεν είναι εξίσου εθιστική με το κάπνισμα. Μερικοί άνθρωποι ανησυχούν μήπως εθιστούν στη θεραπεία, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το τσιγάρο παρέχει τη νικοτίνη το καθιστά πολύ πιο εθιστικό: φτάνει στον εγκέφαλο εξαιρετικά γρήγορα και μάλιστα μαζί με άλλα χημικά, τα οποία αυξάνουν την ένταση με την οποία η νικοτίνη επηρεάζει τον εγκέφαλο. Επειδή η νικοτίνη της θεραπείας χορηγείται στον εγκέφαλο πολύ πιο αργά και χωρίς αυτές τις πρόσθετες χημικές ουσίες, οι καπνιστές δεν βιώνουν το ίδιο γρήγορο αίσθημα ευχαρίστησης και αυτό κάνει τη θεραπεία λιγότερο εθιστική.
