«Μην βγαίνεις έτσι έξω, θα κρυώσεις», «Ντύσου, κάνει κρύο», «Μην κάθεσαι στο ρεύμα, θα γριπωθείς»: σχεδόν όλοι έχουμε ακούσει τις παραινέσεις τις μητέρας μας, η οποία μας μεγάλωσε με το άγχος να μην κρυολογήσουμε.
Φανταστείτε λοιπόν το σοκ που θα αντιμετώπιζαν με μία επίσκεψη στη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Φιλανδία ή τη Δανία, καθώς στις σκανδιναβικές χώρες συνηθίζεται να αφήνουν τα μωρά τους στο καροτσάκι, έξω από το καφέ ή το εστιατόριο όπου βρίσκονται οι γονείς τους!
Η παράδοση αυτή μοιάζει ακόμη πιο παράλογη στα αυτιά μας, όταν σκεφτόμαστε το κλίμα στη σκανδιναβική χερσόνησο που απέχει παρασάγγας από το δικό μας εύκρατο μεσογειακό. Ο υδράργυρος κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα όλη τη χρονιά, ενώ οι χιονοπτώσεις είναι τακτικές.
Παρόλα αυτά δεν είναι καθόλου σπάνιο να δει κανείς μωρά να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου στους -5 οC στη Στοκχόλμη π.χ. ξαπλωμένα αναπαυτικά στο καροτσάκι τους που είναι «παρκαρισμένο» στο πεζοδρόμιο. Ούτε είναι πρωτάκουστο για παιδικούς σταθμούς να έχουν σειρές με καρότσια στη σειρά, ενώ η θερμοκρασία μοιάζει εφιαλτικά χαμηλή για εμάς τους κατοίκους της Μεσογείου.
Ο λόγος για αυτή την παράδοση, είναι η πεποίθηση των Σκανδιναβών ότι ο φρέσκος, καθαρός αέρας του Βορά κάνει πολύ καλό στα παιδιά. Όσο πιο νωρίς εκτεθούν σε αυτόν, τόσο καλύτερα για την υγεία τους η οποία θωρακίζεται με αυτόν τον τρόπο. Στους παιδικούς σταθμούς μάλιστα, θεωρούν ότι με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά εκτίθενται σε λιγότερα μικρόβια, ειδικά τον χειμώνα. Κάποιες έρευνες έδειξαν μάλιστα, ότι ο ύπνος σε χαμηλές θερμοκρασίες, εφόσον είμαστε καλά σκεπασμένοι, είναι καλύτερης ποιότητας και κρατάει περισσότερο.
Σε ορισμένους παιδικούς σταθμούς είναι κανόνας να κοιμούνται έξω όλα τα παιδιά, μέχρι να φτάσουν την ηλικία των τριών ετών. Άλλωστε, όπως διευκρινίζουν, όταν η θερμοκρασία πέφτει στους -15 °C, καλύπτουν πάντα τα καροτσάκια με κουβέρτες!
Όσον αφορά την ασφάλεια των μωρών και την πιθανότητα απαγωγής τους, θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η Σκανδιναβία είναι γενικά μια από τις πιο ήσυχες περιοχές του πλανήτη. Επίσης, τα παιδιά δεν είναι ποτέ χωρίς παρακολούθηση: οι γονείς κάθονται δίπλα στη τζαμαρία του καφέ ή του εστιατορίου ώστε να βλέπουν το καροτσάκι και οι δάσκαλοι επίσης έχουν την προσοχή τους στα παιδιά που κοιμούνται στους παιδικούς σταθμούς.
