Αν κάποιος σε όλη τη ζωή του αργεί να κοιμηθεί και δυσκολεύεται να ξυπνήσει το πρωί, με άλλα λόγια είναι χαρακτηριστικός «νυχτερινός τύπος», ίσως θα πρέπει να ρίξει το φταίξιμο (και) στο DNA του.
Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι η μετάλλαξη ενός γονιδίου (του CRY1) αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του βιολογικού ρολογιού, με συνέπεια να μένει κανείς άγρυπνος πιο εύκολα από ό,τι οι άλλοι άνθρωποι.
Η εν λόγω γονιδιακή παραλλαγή επιβραδύνει το εσωτερικό (κιρκαδιανό) ρολόι του οργανισμού, το οποίο ρυθμίζει πότε κανείς θα νυστάξει και πότε είναι έτοιμος να ξυπνήσει. Αυτή η επιβράδυνση του βιολογικού ρολογιού επιμηκύνει τον κιρκαδιανό κύκλο και οι άνθρωποι που έχουν αυτή τη μετάλλαξη, εκ φύσεως ξενυχτούν και δύσκολα ξυπνάνε το πρωί.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, η συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή μπορεί να υπάρχει σε έναν άνθρωπο στους 75. Η μετάλλαξη φαίνεται να μεταθέτει προς τα πίσω τον ύπνο ενός ανθρώπου κατά δύο έως τέσσερις ώρες από τη συνηθισμένη ώρα του ύπνου.
Ενώ στους περισσότερους ανθρώπους η ορμόνη μελατονίνη που ρυθμίζει τον ύπνο, αρχίζει να αυξάνεται μεταξύ 9 και 10 το βράδυ, σε μερικούς αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και μετά τις 2 ή τις 3 το πρωί.
Οι άνθρωποι που δεν μπορούν εύκολα να ξυπνήσουν το πρωί, αλλά είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν λόγω δουλειάς ή σχολείου, συχνά νιώθουν κουρασμένοι όλη τη μέρα, πράγμα που επιβαρύνει την υγεία τους.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής Μάικλ Γιανγκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Cell , είπαν ότι μπορεί στο μέλλον να αναπτυχθούν φάρμακα που θα «διορθώνουν» το γονίδιο αυτό – για όσους τουλάχιστον θέλουν να απαρνηθούν τη νυχτερινή ζωή
