Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει ως εφηβεία την ηλικιακή περίοδο από τα 11 ως τα 19έτη ενώ η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία την περίοδο από τα 11 ως τα 21 έτη.
Σύμφωνα με τον νόμο θεωρούμαστε ενήλικοι μετά τα 18 ή μετά τα 21 (ανάλογα την χώρα). Από βιολογική άποψη όμως η εφηβεία συνεχίζεται για μερικά χρόνια ακόμη και η πραγματική ενηλικίωση έρχεται κάποια στιγμή μέσα στην τρίτη δεκαετία της ζωής μας. Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται νέα έρευνα νευροπεπιστημόνων που εξετάζουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου και το νευρικό σύστημα και οι οποίοι κατέληξαν ότι η ηλικία ενηλικίωσης διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο.
Παρόλο όμως που ενήλικας θεωρείται ένα άτομο που έχει κλείσει τα 18 του χρόνια (ή τα 21), τα άτομα στην ηλικία αυτή εξακολουθούν να υφίστανται αλλαγές στον εγκέφαλο, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά. Σε αυτό το πλαίσιο οι αλλαγές αυτές στον εγκέφαλο είναι πιθανό ακόμη και να αναπτύξουν διαταραχές ψυχικής υγείας.
Όπως λένε οι επιστήμονες, δεν υπάρχει ένα σαφές βιολογικό όριο ανάμεσα στην εφηβεία και στην ενηλικίωση και οι άνθρωποι ακολουθούν μια σταδιακή εξελικτική διαδικασία που διαρκεί αρκετά μετά την ηλικία των 20 ετών.
«Ο ορισμός του πότε περνάει κανείς από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή φαίνεται όλο και πιο παράλογος. Οι άνθρωποι βρίσκονται συνεχώς σε μια πορεία, σε μια τροχιά. Ουσιαστικά πρόκειται για μια πολύ ξεχωριστή και λεπτή μετάβαση η οποία πραγματοποιείται μετά τη τρίτη δεκαετία της ζωής μας» αναφέρει ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Κέιμπριτζ, Πίτερ Τζόουνς.
«Όταν φτάσεις τα 18, μπορείς να ψηφίσεις, να αγοράσεις αλκοόλ, να πάρεις δάνειο, ενώ είσαι ενήλικας ακόμη και απέναντι στον νόμο. Αυτό είναι οπωσδήποτε βολικό για τη λειτουργία διάφορων συστημάτων, όπως είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, το σύστημα υγείας και βέβαια το νομικό σύστημα. Όμως, οι πεπειραμένοι ποινικοί δικαστές πρέπει να αναγνωρίζουν τη διαφορά ανάμεσα σε έναν 19χρονο εναγόμενο και έναν σκληρό εγκληματία που βρίσκεται στα τέλη της δεκαετίας των 30».
