Σε σχέση με το διάβασμα, το γράψιμο, τα μαθήματα διά βίου, τις επισκέψεις σε μουσεία και βιβλιοθήκες ή τις συναντήσεις με φίλους και συγγενείς, τα επιτραπέζια παιγνίδια φαίνεται να ενεργοποιούν περισσότερο τη σκέψη και τη μνήμη των ηλικιωμένων σύμφωνα με μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη δείχνει ότι τα άτομα άνω των 70 ετών που παίζουν τακτικά σκάκι, σκραμπλ, μπίνγκο και άλλα επιτραπέζια, καθώς επίσης παιγνίδια με χαρτιά, βοηθάνε τον εγκέφαλο τους να διατηρήσει ομαλές τις λειτουργίες του στην τρίτη ηλικία, και έχουν καλύτερες επιδόσεις στα γνωστικά και μνημονικά τεστ, μειώνοντας την πιθανότητα άνοιας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Drew Altschul του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεροντολογίας «Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences», μελέτησαν 1.091 ανθρώπους 70 έως 79 ετών που υποβάλλονταν ανά τριετία σε τεστ, τα αποτελέσματα των οποίων συσχετίστηκαν με το αν και πόσο έπαιζαν επιτραπέζια παιγνίδια.
Όπως διαπιστώθηκε, εκείνοι που ήταν πιο μανιώδεις παίκτες, όσο μεγάλωναν εμφάνιζαν και μικρότερη έκπτωση γνωστικών και μνημονικών ικανοτήτων, με αποτέλεσμα να θυμούνται καλύτερα και το μυαλό τους να δουλεύει πιο γρήγορα.
Η μελέτη, ασφαλώς, βρήκε μόνο μία συσχέτιση και όχι μία σχέση αιτίας-αποτελέσματος. «Το να παίζει κανείς επιτραπέζια, χαρτιά και παιγνίδια λέξεων, μπορεί να προστατεύει από τη γνωστική έκπτωση, όμως αυτή η μελέτη δεν ήταν μία κλινική παρέμβαση, συνεπώς δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Πάντως, αν μη τι άλλο, αυτά τα παιγνίδια είναι διασκεδαστικά, φθηνά και σίγουρα δεν κάνουν κανένα κακό», δήλωσε ο Altschul.
«Ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος αλλάζει με αυτό το είδος δραστηριότητας είναι άγνωστος, εντούτοις οι ερευνητές εργάζονται προκειμένου να καλύψουν αυτό το κενό γνώσης», δήλωσε η Rebecca Edelmayer, από την Ένωση Αλτσχάιμερ.
Σύμφωνα με την ίδια, πολλή έρευνα διεξάγεται στο συγκεκριμένο πεδίο, που επικεντρώνεται πλέον στo πως μπορεί να μειωθεί ο κίνδυνος για γνωστική έκπτωση.
«Ακριβώς όπως η δραστηριότητα του σώματος συμβάλλει στην πρόληψη της καρδιακής νόσου, η νοητική εξάσκηση μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα στην άνοια», σημειώνει η Edelmayer.
Προβλέπει δε ότι η νόσος του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας μια μέρα θα αντιμετωπίζονται όπως οι καρδιακές παθήσεις. «Δεν θα εγκρίνονται μόνο φάρμακα για τη θεραπεία της άνοιας, αλλά θα υπάρχουν και τρόποι με τους οποίους θα μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας, προκειμένου για να μειώσουμε τον κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης».
