Η ανώνυμη δωρεά σπέρματος και ωαρίων ουσιαστικά έχει τελειώσει, υποστηρίζουν κορυφαίοι ειδικοί της γενετικής.
Η αυξανόμενη δημοτικότητα των τεστ γενετικού υλικού που γίνονται ακόμη και στο σπίτι, καθιστούν πρακτικά αδύνατη την ανωνυμία, καθώς είναι σχετικά απλό για ανθρώπους που η σύλληψή τους έγινε με δωρεά σπέρματος ή ωαρίων να μάθουν τους βιολογικούς γονείς τους.
Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι «τραυματική» για εκείνους που ανακαλύπτουν ξαφνικά την αλήθεια, είπαν οι ειδικοί, προτείνοντας αλλαγές στις διαδικασίες. Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Human Reproduction.
Μία από τους επικεφαλής της έρευνας, η γενεαλόγος Debbie Kennett, από το Τμήμα Γενετικής, Εξέλιξης και Περιβάλλοντος του University College του Λονδίνου, δήλωσε: «Οι κλινικές γονιμότητας θα πρέπει να αναπτύξουν ισχυρές κατευθυντήριες γραμμές και διαδικασίες που θα τους επιτρέπουν να ενσωματώσουν στις υφιστάμενες συμφωνίες τους τη μετέπειτα χρήση γονιδιακών δεδομένων. Όλα οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το 2016, η ανωνυμία του δότη δεν υπάρχει».
Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ήδη εγγραφεί για ιδιωτικό γενετικό έλεγχο, συχνά μέσω online υπηρεσιών και συχνά χωρίς να λάβουν συμβουλές από επαγγελματίες υγείας.
Τα τεστ χρησιμοποιούνται για τη λήψη πληροφοριών σχετικά με την καταγωγή ή την υγεία. Σε πολλές περιπτώσεις, τα προφίλ DNA αποθηκεύονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων που μπορεί να αποκαλύψουν συγγενείς που δεν γνωρίζαμε.
Η συν-συγγραφέας της μελέτης καθηγήτρια Joyce Harper, από το Ινστιτούτο Γυναικείας Υγείας του University College του Λονδίνου, δήλωσε: «Τα τεστ DNA χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για την εύρεση συγγενών από ανθρώπους που είναι υιοθετημένοι ή η σύλληψή τους έγινε με δωρεά σπέρματος ή ωαρίων.
«Οι άνθρωποι βρίσκουν ετεροθαλή αδέρφια ακόμα και βιολογικούς γονείς σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων που είναι ανοικτές για το κοινό. Ένας δότης σπέρματος δεν πρέπει απαραίτητα να βρίσκεται στη βάση δεδομένων για να αναγνωριστεί, καθώς η αναγνώριση μπορεί να γίνει από ταύτιση με άλλους συγγενείς, όπως τα δεύτερα ή τρίτα ξαδέλφια. Χρησιμοποιώντας αυτές τις βάσεις γενετικών δεδομένων, οι ενήλικοι που γεννήθηκαν χάρη σε δωρεά σπέρματος αλλά δεν το γνωρίζουν, μπορεί να ανακαλύψουν ξαφνικά την αλήθεια, γεγονός που μπορεί να αποδειχθεί τραυματική εμπειρία και να καταστρέψει τη σχέση εμπιστοσύνης που έχουν με τους γονείς τους».
Η κατάσταση αναμένεται να γίνει ακόμη πιο περίπλοκη στο μέλλον, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα αποκτούν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με το DNA τους. Το όλο θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι τα κράτη, ακόμη και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν διαφορετικούς νόμους για τη δωρεά σπέρματος και ωαρίων, την ανωνυμία του δότη κτλ.
