Η αρθρίτιδα ισχίου είναι μια κατάσταση την οποία την χαρακτηρίζουν οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρικές επιφάνειες του ισχίου καθώς και φλεγμονή της περιοχής. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε δραστηριότητες οι οποίες ασκούσαν συμπιεστικά φορτία μεγάλα χρονικά διαστήματα στην άρθρωση του ισχίου.
Σε ένα φυσιολογικό ισχίο οι αρθρικές επιφάνειες είναι λείες και υπάρχει αρκετός χόνδρος ανάμεσα στα οστά οποίος επιτρέπει την ομαλή απόσβεση των κραδασμών. Όταν το ισχίο τραυματιστεί ή υπερφορτιστεί εμφανίζοται εκφυλιστικές αλλαγές στους αρθρικούς χόνδρους και έτσι μειώνεται η ικανότητα του ισχίου να απορροφά του κραδασμούς. Όταν η κατάσταση αυτή προοδεύει ο αρθρικός χόνδρος παύει να είναι ομαλός και λείος και έχουμε επαφή των οστών και δημιουργία οστεοφύτων. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αρθρίτιδα ισχίου.
Συνήθως κάνει την εμφάνιση της μετά τα πενήντα και πιο συχνά σε ασθενείς με ιστορικό τραυματισμού του ισχίου ή σε υπέρβαρους.
Συμπτώματα της αρθρίτιδας του ισχίου
Οι ασθενείς με αρθρίτιδα ισχίου βιώνουν συμπτώματα τα οποία αναπτύσσονται σταδιακά με τον καιρό. Σε ήπιες περιπτώσεις αρθρίτιδας ισχίου υπάρχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Όσο εξελίσσεται η πάθηση εμφανίζεται πόνος σε δραστηριότητες οι οποίες φορτίζουν την άρθρωση καθώς και δυσκαμψία. Γενικά πόνος στην περιοχή του ισχίου δυσχέρεια στη βάδιση οίδημα μείωση της κίνησης ανικανότητα ανεβάσματος σε σκάλα είναι μερικά από τα συμπτώματα του προβλήματος.
Ένα αρθριτικό ισχίο μπορεί να επηρεάσει το γόνατο του ιδίου μέλους ή και ακόμη το αντίθετο μέλος, αφού αυτό δέχεται περισσότερα φόρτια λόγω πόνου. Επίσης επιβαρύνεται η οσφυϊκή μοίρα λόγω γενικότερα της κακής στάσης σώματος.
Παράγοντες ανάπτυξης αρθρίτιδας ισχίου
• Ηλικία ( > 40)
• Υπέρβαροι ασθενείς
• Γενετική προδιάθεση
• Ιστορικό τραυματισμού στη άρθρωση του ισχίου
• Ανισοσκέλεια
• Λάθος εμβιομηχανική
• Υπερβολική ή ακατάλληλη άσκηση
Φυσικοθεραπεία της αρθρίτιδας του ισχίου
Η φυσικοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας στην αρθρίτιδα του ισχίου όχι μόνο για την μείωση των συμπτωμάτων αλλά και για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ασθενή. Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει:
- Τεχνική μαλακών μορίων (μάλαξη)
- Ηλεκτροθεραπεία
- Αρθρική κινητοποίηση (manual therapy)
- Εφαρμογή θεραπείας μαγνητικών πεδίων διαμαγνητικής αντλίας ή θεραπεία Τecar
- Taping
- Παγοθεραπεία ή θερμοθεραπεία
- Υδροθεραπεία
- Πρόγραμμα ασκήσεων βελτίωσης της δύναμης, της ελαστικότητας και ισορροπίας
- Εκπαίδευση
