Δραστηριότητες όπως η γυμναστική, ο χορός, το περπάτημα, η κηπουρική και η κολύμβηση, συνδέονται με την επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κολούμπια που θα παρουσιάσει τον Απρίλιο στην 72η ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
Προκειμένου να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και γήρανσης του εγκεφάλου, οι ερευνητές μέτρησαν το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας ηλικιωμένων και ανέλυσαν σε τι κατάσταση βρίσκεται ο εγκέφαλός τους, χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία. Ανακάλυψαν πως ο εγκέφαλος όσων συμμετείχαν στην έρευνα και ήταν περισσότερο δραστήριοι, ήταν μεγαλύτερος σε σύγκριση με τον εγκέφαλο συνομηλίκων τους που δεν ήταν τόσο δραστήριοι, πράγμα που αποτελεί ένδειξη πως η φυσική δραστηριότητα ενδέχεται να συμβάλει στην πρόληψη της συρρίκνωσης του εγκεφάλου, λέει η καθηγήτρια Γιαν Γκου, συγγραφέας της μελέτης και βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Συνήθως η συρρίκνωση του εγκεφάλου αρχίζει να συμβαίνει γύρω στα 60 ή 70 έτη και προκαλεί επιβράδυνση της δυνατότητας επεξεργασίας και διανοητικών λειτουργιών. «Τα αποτελέσματα προσθέτουν μια ακόμη ένδειξη πως η εντονότερη φυσική δραστηριότητα συνδέεται με ύπαρξη μεγαλύτερου εγκεφάλου σε ηλικιωμένους ανθρώπους», επισήμανε η καθηγήτρια Γκου, αναφερόμενη στην έρευνα. «Επίσης ενισχύει τις υπάρχουσες ενδείξεις ότι το να κινείται κανείς περισσότερο κατά τη διάρκεια της ζωής του ενδέχεται να τον προστατεύει από τη συρρίκνωση του εγκεφάλου».
Οι ερευνητές μέτρησαν το επίπεδο δραστηριότητας περισσότερων από 1.500 ανθρώπων με μέσο όρο ηλικίας τα 74 έτη με βάση τις θερμίδες που κατανάλωναν κάνοντας διάφορες δραστηριότητες σε διάστημα δύο εβδομάδων. Μέτρησαν επίσης τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση των δραστηριοτήτων όσων συμμετείχαν στην έρευνα. Οι δραστηριότητες χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες: έντονη (αεροβικός χορός, ελαφρύ τρέξιμο, χάντμπολ), μέτρια (ποδηλασία, κολύμβηση, αναρρίχηση, τένις) και ελαφριά (περπάτημα, χορός, κηπουρική, μπόουλινγκ, ιππασία). Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας που είχαν.
Κρίνοντας από τις μετρήσεις που έγιναν με μαγνητική τομογραφία, οι ηλικιωμένοι που είχαν το υψηλότερο επίπεδο δραστηριότητας είχαν κατά 1,4% μεγαλύτερο εγκέφαλο από αυτούς που ήταν ανενεργοί. Η διαφορά αυτή ισοδυναμεί με επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου κατά τέσσερα έτη.
Πρόσφατη μελέτη της ίδιας ομάδας ερευνητών έδειξε πως η φυσική δραστηριότητα συνδέεται επίσης με μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ.
