Το παθολογικό γέλιο του Joackin Phoenix στο ρόλο του Joker στην ταινία του Todd Philips, είναι ένα γέλιο αφύσικο και ανάρμοστο. Σε μια σκηνή ο Joker βγάζει ένα χαρτί, στο οποίο γράφει: «Συγχωρέστε το γέλιο μου. Έχω πάθηση». Όντως, το ασταμάτητο γέλιο στις πιο ακατάλληλες στιγμές, χωρίς λόγο και χωρίς έλεγχο, είναι μια ψυχολογική διαταραχή.
Σύμφωνα με την ιατρική επιθεώρηση της Νευρολογίας Brain, η διαταραχή αυτή ονομάζεται PLC (PATHOLOGICAL LAUGHTER and CRYING, Παθολογικό Γέλιο και Κλάμα) ή Pseudobulbar Affect (PBA)
Οι άνθρωποι που πάσχουν από PLC καταλαμβάνονται από ξαφνικές και ανάρμοστες κρίσεις γέλιου ή ξεσπάσματα κλάματος. Αυτό μπορεί να διαρκέσει από δευτερόλεπτα έως και μερικά λεπτά. Συχνά πάσχουν επίσης από δυσκολία στη μάσηση, στην κατάποση και στην ομιλία.
Μπορούν δε τα ξεσπάσματα αυτά να επαναληφθούν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της μέρας. Το Brain αναφέρει ότι πρόκειται για μια νευρολογική διαταραχή συγκινησιακού χαρακτήρα παρά για μια διαταραχή συναισθημάτων. Και αυτό γιατί δε συνδέεται με τα συναισθήματα της χαράς ή της λύπης.
Εάν και υπάρχει πολύς δρόμος για να έχουμε τις απαραίτητες επιστημονικές τεκμηριώσεις, οι ειδικοί θεωρούν ότι πιθανόν η PLC προέρχεται από βλάβη στο προμετωπιαίο φλοιό, την περιοχή του εγκεφάλου, που μας βοηθάει να ελέγχουμε τις αντιδράσεις μας. Αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου που σχετίζονται με ψυχικές παθήσεις, όπως η κατάθλιψη ή η μανία, ενδεχομένως να παίζουν ρόλο. Επίσης ένας τραυματισμός, ή μία ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, έχει ως αποτέλεσμα τέτοιου είδους διαταραχές.
Ασθένειες που μπορεί να οδηγήσουν στη συγκεκριμένη διαταραχή είναι το Αλτσχάιμερ, η Πολλαπλή Σκλήρυνση και το Πάρκινσον.
Συχνά εξαιτίας των συχνών κρίσεων που εκδηλώνει ένας ασθενής, απομονώνεται από το κοινωνικό σύνολο. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις οι πάσχοντες δε μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.
Στηρίζονται σε συγγενείς και βοηθούς κάτι που τους δυσκολεύει σημαντικά από το να ζήσουν μία κανονική και φυσιολογική ζωή. Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου, αφορά τόσο φαρμακευτική αντιμετώπιση με τα συνήθη αντικαταθλιπτικά όσο και ψυχοθεραπεία.
