Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των αδύναμων οστών σε ηλικιωμένους ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση, μπορεί στην πραγματικότητα να τα κάνουν ασθενέστερα, υποστηρίζει μια νέα έρευνα.
Επιστήμονες από το Imperial College του Λονδίνου εξέτασαν τη δομή των οστών ασθενών με κάταγμα στο γοφό που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με διφωσφονικά. Βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι τα φάρμακα συνδέονται με μικροσκοπικές ρωγμές στα οστά, καθιστώντας τα πιο εύθραυστα και επιρρεπή στα κατάγματα.
Η απώλεια οστικής μάζας είναι ένα φυσιολογικό μέρος της διαδικασίας γήρανσης, αλλά μερικοί άνθρωποι χάνουν οστική πυκνότητα πολύ πιο γρήγορα από το κανονικό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων.
Τα διφωσφονικά -η κύρια θεραπεία για την οστεοπόρωση- είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη και συχνά συνταγογραφούμενη κατηγορία φαρμάκων που επιβραδύνουν τις φυσικές διεργασίες με τις οποίες ο οργανισμός απομακρύνει τα γηρασμένα0 ή κατεστραμμένα οστά. Όμως οι γιατροί έχουν εκφράσει ανησυχίες για τον αριθμό των καταγμάτων που συμβαίνουν μεταξύ ηλικιωμένων ασθενών που λαμβάνουν τα φάρμακα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Για να μάθει το γιατί, η ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Richie Abel πήρε δείγματα οστών από 16 ασθενείς κάταγμα στον γοφό και τα εξέτασαν στο Diamond Light Source – τον τεράστιο επιταχυντή σωματιδίων που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Harwell, στη Μεγάλη Βρετανία.
«Αυτό που θέλαμε να δούμε ήταν εάν τα οστά των ασθενών που λάμβαναν διφωσφονικά ήταν ασθενέστερα ή ισχυρότερα από ό, τι τα οστά ανθρώπων που δεν λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή», εξήγησε ο Δρ Abel. «Με έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι τα οστά των ασθενών που λάμβαναν διφωσφονικά ήταν ασθενέστερα. Αυτό είναι ένα αίνιγμα, επειδή τα οστά θα πρέπει να είναι ισχυρότερα».
Με τον βομβαρδισμό των δειγμάτων με ακτίνες Χ, 10 δισεκατομμύρια φορές λαμπρότερες από τον Ήλιο, η ομάδα ήταν σε θέση να δημιουργήσει εικόνες της εσωτερικής δομής των οστών με πρωτοφανείς λεπτομέρειες. Αυτές, έδειξαν ότι είχαν δημιουργηθεί μικροσκοπικές ρωγμές στα οστά των ασθενών που είχαν λάβει θεραπεία με διφωσφονικά.
Ο Δρ Abel, δήλωσε: «Το φάρμακο σαφώς λειτουργεί, αλλά επίσης οδηγεί σε συσσώρευση των μικρορωγμών στα οστά που θα μπορούσαν να αυξήσουν τις πιθανότητες κατάγματος».
Ωστόσο, η μελέτη ήταν μικρή και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο. Ακόμα και έτσι όμως, ο καθηγητής Justin Cobb, συν-συγγραφέας της μελέτης, λέει ότι η ανακάλυψη εγείρει σημαντικά ερωτήματα για το πώς θα πρέπει να συνταγογραφούνται τα διφωσφονικά για μακροχρόνιες παθήσεις, όπως η οστεοπόρωση.
«Θα πρέπει να σκεφτούμε πόσο καιρό τα λαμβάνουν οι ασθενείς και πώς μπορούμε να παρακολουθούμε την εξέλιξη αυτών των μικρορωγμών», είπε.
Εν τω μεταξύ, οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν κανονικά τα φάρμακα που έχουν συνταγογραφηθεί από τον γιατρό τους.
