Το να καθόμαστε ήσυχα για παρατεταμένες χρονικές περιόδους μπορεί να βλάψει την καρδιά μας, σύμφωνα με μια εκπληκτική νέα μελέτη, που διαπιστώνει ότι όσο περισσότερο οι άνθρωποι κάθονται, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εμφανίσουν σημάδια τραυματισμού στον καρδιακούς τους μύες.
Όλοι έχουμε ήδη ακούσει ότι το να καθόμαστε για ώρες είναι ανθυγιεινό, ακόμη και αν ασκούμαστε περιστασιακά. Οι άνθρωποι που κάθονται για περισσότερες από 9 ή 10 ώρες την ημέρα – μια ομάδα που περιλαμβάνει πολλούς από εμάς που εργάζονται σε γραφεία – είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση διαβήτη, καρδιακών παθήσεων και άλλων προβλημάτων και οι περισσότεροι από αυτούς τους κινδύνους παραμένουν σχετικά υψηλοί, ακόμη και αν γυμναζόμαστε.
Η υπερβολικά καθιστική ζωή έχει επίσης συσχετιστεί με την καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση στην οποία η καρδιά γίνεται σταδιακά ασθενέστερη και αδυνατεί να αντλήσει αρκετό αίμα για να κρατήσει το υπόλοιπο σώμα οξυγονωμένο και υγιές. Αλλά πώς το να καθόμαστε, που φαίνεται να απαιτεί τόσο λίγα από την καρδιά, μπορεί να συνδέεται με την καρδιακή ανεπάρκεια, μια κατάσταση στην οποία η καρδιά δεν μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς στην άσκηση, ήταν ασαφές έως τώρα.
Έτσι, πρόσφατα μια ομάδα καρδιολόγων από όλο τον κόσμο, άρχισε να αναρωτιέται για την τροπονίνη. Η τροπονίνη είναι πρωτεΐνη που παράγεται από τα καρδιακά μυϊκά κύτταρα, όταν τραυματίζονται ή πεθαίνουν. Μια καρδιακή προσβολή απελευθερώνει ένα ξαφνικό τσουνάμι από τροπονίνη στην κυκλοφορία του αίματος.
Αλλά ακόμη και ελαφρώς αυξημένα επίπεδα τροπονίνης, χαμηλότερα από αυτά που εμφανίζονται σε καρδιακά επεισόδια, είναι ανησυχητικά εάν παραμείνουν, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι καρδιολόγοι. Τα χρόνια υψηλά επίπεδα τροπονίνης υποδεικνύουν ότι κάτι πάει στραβά στον καρδιακό μυ και ότι συμβαίνουν βλάβες και συσσωρεύονται εκεί. Εάν η βλάβη δεν σταματήσει ή επιβραδυνθεί, θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Ωστόσο, καμία έρευνα δεν είχε εξετάσει ποτέ εάν το να καθόμαστε συνδέεται με υψηλά επίπεδα τροπονίνης.
Έτσι, για τη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Circulation, οι ερευνητές στράφηκαν στα υπάρχοντα δεδομένα από την Dallas Heart Study, μια μεγάλη, συνεχή έρευνα της καρδιακής υγείας. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, άνδρες και γυναίκες, είχαν κάνει καρδιακές εξετάσεις, έδωσαν δείγματα αίματος και πληροφορίες για την υγεία και χρησιμοποίησαν συσκευές ανίχνευσης της δραστηριότητας για μια εβδομάδα.
Οι ερευνητές άντλησαν πληροφορίες για περισσότερους από 1.700 από αυτούς, εξαιρώντας όσους είχαν καρδιακή νόσο ή συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, όπως πόνο στο στήθος ή δύσπνοια.
Έλεγξαν τα δείγματα αίματος ανδρών και γυναικών για τα επίπεδα τροπονίνης και τα στοιχεία της δραστηριότητάς τους για να δουν πόσο είχαν αλλάξει, ανάλογα με τη φυσική δραστηριότητα. Πολλοί από τους συμμετέχοντες στη μελέτη αποδείχτηκε ότι παρέμεναν καθισμένοι για 10 ώρες ή και περισσότερο τις περισσότερες μέρες. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτοί οι συμμετέχοντες ασκούνταν σπάνια. Κάποιοι άλλοι ασκούνταν, όμως συνήθως περπατώντας. Ωστόσο, όσο περισσότερο ασκούνταν, τόσο λιγότερες ώρες καθόταν, κατά μέσο όρο.
Αυτή η περιορισμένη σωματική δραστηριότητα, συσχετίστηκε με σχετικά φυσιολογικά επίπεδα τροπονίνης. Οι άνθρωποι που κινούνταν περισσότερο είχαν χαμηλότερα επίπεδα τροπονίνης στο αίμα τους, αν και τα οφέλη στατιστικά ήταν μικρά.
Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που κάθονταν για 10 ώρες ή περισσότερο είχαν επίπεδα τροπονίνης πάνω από τον μέσο όρο – χαμηλότερα από το να υποδηλώνουν καρδιακή προσβολή, αλλά αρκετά υψηλά ώστε να συνιστούν «υποκλινική καρδιακή βλάβη», σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης.
Η σχέση αυτή παρέμεινε ισχυρή, ακόμη και μετά την εξέταση άλλων παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα επίπεδα της τροπονίνης, όπως η ηλικία, το φύλο, ο δείκτης μάζας σώματος και η καρδιακή λειτουργία.
