Περισσότερα από 175.000 παιδιά μπαίνουν στο διαδίκτυο για πρώτη φορά κάθε μέρα – ένα παιδί κάθε μισό δευτερόλεπτο – δήλωσε σήμερα η UNICEF. Η ψηφιακή πρόσβαση εκθέτει αυτά τα παιδιά σε πληθώρα ωφελειών και ευκαιριών, αλλά και σε πλήθος κινδύνων και βλαβών, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε επιβλαβές περιεχόμενο, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης, του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (cyberbullying) και της κατάχρησης των προσωπικών τους πληροφοριών, προειδοποίησε η οργάνωση για τα παιδιά.
«Κάθε μέρα, χιλιάδες παιδιά μπαίνουν στο διαδίκτυο για πρώτη φορά, γεγονός που τα εκθέτει σε μια πλειάδα από κινδύνους που μόλις αρχίζουμε να αξιολογούμε, πόσο μάλλον να τους αντιμετωπίζουμε», δήλωσε ο Λόρενς Τσάντι, Διευθυντής Δεδομένων, Έρευνας και Πολιτικής της UNICEF. «Ενώ οι κυβερνήσεις και ο ιδιωτικός τομέας έχουν σημειώσει κάποια πρόοδο στη διαμόρφωση πολιτικών και προσεγγίσεων για την εξάλειψη των πιο έκδηλων διαδικτυακών κινδύνων, πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την πλήρη κατανόηση και προστασία της διαδικτυακής ζωής των παιδιών».
Παγκοσμίως ο 1 στους 3 χρήστες του διαδικτύου είναι παιδί, και όμως – όπως επισημαίνεται στην έκθεση «Η Κατάσταση των Παιδιών στον Κόσμο 2017: Τα παιδιά σε έναν ψηφιακό κόσμο» – δεν γίνονται αρκετά για την προστασία τους από τους κινδύνους του ψηφιακού κόσμου, για την περιφρούρηση των πληροφοριών που δημιουργούν οι ηλεκτρονικές τους δραστηριότητες και για την αύξηση της πρόσβασής τους σε ασφαλές και ποιοτικό περιεχόμενο στο διαδίκτυο.
Η έκθεση καθιστά σαφές ότι η υποχρέωση προστασίας των παιδιών στον ψηφιακό κόσμο αφορά όλους, συμπεριλαμβανομένων κυβερνήσεων, οικογενειών, σχολείων και άλλων φορέων. Σημειώνει ωστόσο, ότι ο ιδιωτικός τομέας – ειδικά στον κλάδο της τεχνολογίας και των τηλεπικοινωνιών – έχει σημαντική και μοναδική ευθύνη να διαμορφώσει τον αντίκτυπο της ψηφιακής τεχνολογίας στα παιδιά – μια ευθύνη που δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη. Η ισχύς και η επιρροή του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να αξιοποιηθούν για να προωθήσουν πρότυπα δεοντολογίας σε επίπεδο βιομηχανίας σχετικά με τα δεδομένα και την ιδιωτική ζωή, καθώς και άλλες πρακτικές που ωφελούν και προστατεύουν τα παιδιά στο διαδίκτυο.
Η UNICEF ζητεί την ανανέωση του επείγοντος και της συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων, της κοινωνίας των πολιτών, των υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών οργανώσεων για τα παιδιά και, ιδιαίτερα από τον ιδιωτικό τομέα, να θέσουν τα παιδιά στο επίκεντρο της ψηφιακής πολιτικής με:
1. Συντονισμό της ανταπόκρισης σε παγκόσμιο, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Πρέπει να εμβαθύνουμε τη συνεργασία μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, των υπηρεσιών επιβολής του νόμου και της βιομηχανίας τεχνολογίας, ώστε να ενσωματώσουμε τις αρχές της ασφάλειας στον σχεδιασμό της τεχνολογίας και να συνεργαστούμε για να βρούμε λύσεις ώστε να συμβαδίζουμε με την ψηφιακή τεχνολογία που μπορεί να επιτρέψει και να συγκαλύψει την παράνομη διακίνηση παιδιών και άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης στο διαδίκτυο.
2. Προστασία της ιδιωτικής ζωής των παιδιών. Χρειαζόμαστε πολύ μεγαλύτερη δέσμευση από τον ιδιωτικό τομέα και τις κυβερνήσεις για την προστασία και την αποφυγή της κατάχρησης των δεδομένων των παιδιών και για την τήρηση της κρυπτογράφησής τους – για την πλήρη εφαρμογή των διεθνών προτύπων στη συλλογή και χρήση δεδομένων σχετικά με τα παιδιά στο διαδίκτυο – και να διδάξουμε στα παιδιά πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους από απειλές κατά της ιδιωτικής τους ζωής.
3. Ενδυνάμωση των παιδιών στο διαδίκτυο μέσω πιο ισότιμης πρόσβασης και ψηφιακής παιδείας. Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να παραμένουν ενημερωμένα, δραστήρια και ασφαλή στο διαδίκτυο, μεταξύ άλλων μέσω μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ κυβερνήσεων και τεχνολόγων για την ανάπτυξη πλατφορμών Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας (ICT) και προγραμμάτων σπουδών από το δημοτικό σχολείο μέχρι και το λύκειο – την υποστήριξη των ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών και την επέκταση της δυναμικότητας των δημόσιων βιβλιοθηκών να διδάσκουν ψηφιακές δεξιότητες – την επένδυση στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών στην ψηφιακή τεχνολογία – μαθαίνοντας στα παιδιά πώς να αναγνωρίζουν και να προστατεύονται από τους κινδύνους και την παραπληροφόρηση στο διαδίκτυο, και – καθιστώντας την ιδιότητα του ψηφιακού πολίτη ως βασική συνιστώσα της διδασκαλίας του ψηφιακού αλφαβητισμού.
4. Αξιοποίηση του μοναδικού ρόλου του ιδιωτικού τομέα. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για θέσπιση και εφαρμογή βιομηχανικών προτύπων δεοντολογίας για τα δεδομένα και την ιδιωτική ζωή που προστατεύουν και ωφελούν τα παιδιά στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης δεοντολογίας ανάπτυξης και εμπορίας προϊόντων που μετριάζει τους κινδύνους για τα παιδιά.
5. Επένδυση σε καλύτερα στοιχεία σχετικά με την πρόσβαση, τις ευκαιρίες και τους κινδύνους για τα παιδιά στο διαδίκτυο. Χρειαζόμαστε καλύτερα στοιχεία σχετικά με την πρόσβαση και τις δραστηριότητες των παιδιών στο διαδίκτυο, ώστε να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτά τα στοιχεία για κανονιστικά πλαίσια και πολιτικές που αναγνωρίζουν τις ξεχωριστές ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών – ενίσχυση του συντονισμού και της ανταλλαγής γνώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του ψηφιακού κόσμου – εμβάθυνση τη συνεργασίας με τις οργανώσεις για τα παιδιά, και – πιο συστηματική κινητοποίηση των υπεύθυνων χάραξης πολιτικής και νομοθετών.
«Στο χρόνο που χρειάζεται να κάνετε κλικ σε ένα σύνδεσμο, ένα παιδί κάπου αρχίζει να δημιουργεί ένα ψηφιακό ίχνος, το οποίο αυτοί που δεν λαμβάνουν υπόψη τους το καλύτερο συμφέρον του παιδιού μπορούν να ακολουθήσουν και ενδεχομένως να το εκμεταλλευτούν», δήλωσε ο Τσάντι. «Καθώς όλο και πιο μικρότερα παιδιά εισέρχονται στο διαδίκτυο, η ανάγκη να υπάρξει μια σοβαρή συζήτηση για το πώς να τα κρατήσουμε ασφαλή και να εξασφαλίσουμε το ψηφιακό τους αποτύπωμα, γίνεται όλο και πιο επείγουσα».
