Τα αντιβιοτικά είναι η κύρια αιτία απειλητικών για τη ζωή αλλεργικών αντιδράσεων κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων, σύμφωνα με νέα μελέτη. Το Βασιλικό Κολέγιο Αναισθησιολόγων της Μεγάλης Βρετανίας υποστηρίζει ότι όλο και περισσότεροι ασθενείς ισχυρίζονται ότι είναι αλλεργικοί στην πενικιλίνη, οδηγώντας στη χρήση άλλων περισσότερο επικίνδυνων αντιβιοτικών.
Την τελευταία χρονιά καταγράφηκαν περίπου 300 απειλητικές για τη ζωή αλεργικές αντιδράσεις στο χειρουργείο, οδηγώντας σε θανάτους. Οι αναισθησιολόγοι πιστεύουν ότι ορισμένοι από τους θανάτους αυτούς θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
Η αναφυλαξία στο χειρουργείο είναι μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση σε ένα φάρμακο, που συμβαίνει χωρίς προειδοποίηση. Σε ακραίες περιπτώσεις, οδηγεί γρήγορα σε καρδιακή ανακοπή ή ακόμη και σε θάνατο.
Αναισθησία χορηγείται σε εκατομμύρια ασθενείς κάθε χρόνο και τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία «ασφαλή και χωρίς προβλήματα», όπως αναφέρει η έκθεση. Ωστόσο, ο κίνδυνος των απειλητικών για τη ζωή αντιδράσεων είναι περίπου μία στις 10.000 εγχειρήσεις.
Προηγουμένως, θεωρούνταν ότι τα μυοχαλαρωτικά φάρμακα ήταν ο κύριος ένοχος, αλλά αυτή η έκθεση ανακάλυψε ότι σχεδόν το ήμισυ όλων των περιπτώσεων αναφυλαξίας προκλήθηκε από αντιβιοτικά που χορηγήθηκαν για την πρόληψη χειρουργικών λοιμώξεων. Η τεϊκοπλανίνη βρέθηκε ότι είναι το αντιβιοτικό με τον υψηλότερο κίνδυνο πρόκλησης αναφυλαξίας και χρησιμοποιείται τακτικά σε ασθενείς που λένε ότι είναι αλλεργικοί στην πενικιλίνη.
Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι από τους θανάτους που σχετίζονται με αντιβιοτικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν είχε εντοπιστεί ο πραγματικός κίνδυνος αλλεργίας. Η έκθεση αναφέρει ότι το 90% των ασθενών που λένε ότι έχουν αλλεργία στην πενικιλίνη δεν είναι στην πραγματικότητα αλλεργικοί.
Οι ερευνητές συστήνουν να δίδονται αντιβιοτικά ενώ ο ασθενής είναι ακόμη ξύπνιος, έτσι ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν τυχόν δυσμενείς επιδράσεις, ενώ το ιστορικό των αλλεργιών των ασθενών θα πρέπει να καταγράφεται πιο αποτελεσματικά πριν από τις επεμβάσεις.
Η έκθεση προτείνει επίσης ότι οι αναισθησιολόγοι και οι βοηθοί τους θα πρέπει να είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν γρηγορότερα την αναφυλαξία.
