Οι περισσότεροι ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον θα παρουσιάσουν διακυμάνσεις περιόδων καλής κινητικότητας, που εναλλάσσονται με ακινησία ή και υπερκινησία. Όπως αναφέρει ο νευρολόγος Παναγιώτης Ι. Ζήκος, υπεύθυνος του Ιατρείου Νόσου Πάρκινσον & Συναφών Διαταραχών του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας και υπεύθυνος του Ιατρείου Επεμβατικής Αντιμετώπισης Πάρκινσον στο Νοσοκομείο Μετροπόλιταν, όταν εμφανιστούν κινητικές διακυμάνσεις που δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς, τότε ο ασθενής βρίσκεται στο προχωρημένο στάδιο της νόσου.
Πώς αντιμετωπίζεται
Αυτές οι σημαντικές διακυμάνσεις στην κινητικότητα δεν αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά και ο ασθενής οδηγείται προοδευτικά στην αναπηρία. Ωστόσο, μπορεί να ωφεληθεί από δύο επεμβατικές μεθόδους που θα αλλάξουν αυτή την εξέλιξη της ζωής του, ανακουφίζοντας παράλληλα και την επιβάρυνση των φροντιστών του. Αυτές είναι η αντλία ντοπαμίνης και η εμφύτευση νευροδιεγέρτη (Deep Brain Stimulation, DBS).
Τι είναι ο νευροδιεγέρτης DBS και ποια τα αποτελέσματά του
Η συσκευή που χρησιμοποιείται για το DBS μοιάζει με βηματοδότη και αποτελείται από τον νευροδιεγέρτη (μπαταρία), που εμφυτεύεται στο θωρακικό τοίχωμα, και το ηλεκτρόδιο διέγερσης, που καταλήγει στον εγκέφαλο. Μετά την επέμβαση και για χρονικό διάστημα έως έξι μηνών ακολουθούν ρυθμίσεις των παραμέτρων του από νευρολόγο. Η επιτυχία του DBS εξαρτάται από τη σωστή ρύθμιση αυτών των παραμέτρων, που εξατομικεύονται για κάθε ασθενή. Προσφέρει βελτίωση κατά μέσον όρο 73% των κινητικών συμπτωμάτων και 58% μείωση της φαρμακευτικής αγωγής. Η διάρκεια των αποτελεσμάτων αυτών είναι τουλάχιστον τα δέκα έτη.
Τι είναι η αντλία συνεχούς έγχυσης ντοπαμίνης
Η αντλία ντοπαμίνης είναι μια εξωτερική συσκευή που τροφοδοτεί συνεχώς τον οργανισμό με ντοπαμίνη. Είναι φορητή (μπορεί, λ.χ., να τοποθετηθεί σε ένα τσαντάκι γύρω από τη μέση του ασθενούς ή σε φανέλα με ειδική τσέπη, για να είναι κάτω από τα ρούχα του) και ενώνεται με το σώμα με έναν λεπτό καθετήρα (σωληνάκι) που τοποθετείται στην κοιλιά και καταλήγει στο λεπτό έντερο.
Το βασικό πλεονέκτημά της είναι ότι η ντοπαμίνη εγχέεται ακριβώς στο τμήμα του εντέρου που την απορροφά, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται η δράση της από το φαγητό που καταναλώνει ο ασθενής. Ο ασθενής συνδέει την αντλία το πρωί και το βράδυ την αποσυνδέει για να κοιμηθεί. Το ίδιο γίνεται και για να πλυθεί ή να κάνει μπάνιο στη θάλασσα.
Για να βεβαιωθούμε ότι ένας ασθενής είναι κατάλληλος για την αντλία, του προτείνουμε μια δοκιμαστική τριήμερη νοσηλεία, στην οποία χορηγούμε την υγρή ντοπαμίνη με σωληνάκι από τη μύτη. Στο τέλος του τριημέρου, μας αναφέρει αν παρουσίασε σημαντική βελτίωση στην κινητικότητά του και τότε μόνο προχωρούμε στην επέμβαση. Με αυτό τον τρόπο, έχουμε 100% επιτυχία. Η επέμβαση για την τοποθέτηση του καθετήρα διαρκεί περίπου 35 λεπτά (με μέθη). Τα αποτελέσματα είναι ανάλογα με αυτά του νευροδιεγέρτη.
Ζήκος Ι. Παναγιώτης
Νευρολόγος, Ιατρείο Νόσου Πάρκινσον & Συναφών Διαταραχών του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας και Υπεύθυνος του Ιατρείου Επεμβατικής Αντιμετώπισης Πάρκινσον στο Νοσοκομείο Μετροπόλιταν
p.zikos@gmail.com
