Είναι καλοήθη νεοπλάσματα του μυομητρίου, που εμφανίζονται περίπου στο 40% των γυναικών. Φαίνεται ότι αυξάνονται από τα οιστρογόνα, τις ορμόνες που παράγουν οι γυναίκες κατά την αναπαραγωγική ηλικία και την κύηση. Πολύ σπάνια γίνονται κακοήθη, περίπου 0,5%.
Ποια είναι τα συμπτώματά τους;
Κυρίως αυξημένη περίοδος και αναιμία, πόνος, βάρος στην κοιλιά, συχνουρία και ακράτεια ούρων. Διπλασιάζουν την πιθανότητα αποβολής, αν είναι μεγαλύτερα των 3,5 εκ. και μειώνουν στο μισό τις πιθανότητες σύλληψης.
Ποια είναι η θεραπεία τους;
Η κατεξοχήν θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση. Αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά τα συμπτώματα, ανάλογα με την περίπτωση (προγεστερόνη σε χάπια ή σε Spiral, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ενέσεις GnRH αγωνιστών). Μη χειρουργικές επεμβατικές μέθοδοι όπως είναι ο εμβολισμός, η εξάχνωση με λέιζερ και η καταστροφή με ραδιοσυχνότητες βελτιώνουν τα συμπτώματα στο 80%, αλλά έχουν απρόβλεπτες συνέπειες όπως σήψη, συμφύσεις, πρώιμη εμμηνόπαυση και σοβαρές επιπλοκές σε περίπτωση μελλοντικής εγκυμοσύνης.
Είναι δύσκολο χειρουργείο;
Το τελευταίο διάστημα υπάρχει τεράστια πρόοδος στη λαπαροσκοπική χειρουργική (τρισδιάστατη κάμερα, ειδικά εργαλεία και ράμματα), κάνοντας την επέμβαση πολύ απλή, σχετικά ανώδυνη, με άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, με πολύ σύντομη επάνοδο στην εργασία και σε ελάχιστο χειρουργικό χρόνο.
Με τη λαπαροσκόπηση έχουμε μεγάλη μεγέθυνση, που επιτρέπει λεπτομερέστερη δουλειά από τα ανοιχτά χειρουργεία. Το ότι δουλεύουμε από 3-4 τομές, 0,5 – 1 εκ., χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα εργαλεία, προστατεύει από τη δημιουργία μετεγχειρητικών συμφύσεων (60% λιγότερες από τα κλασικά χειρουργεία), κάτι που είναι καθοριστικό για τη γονιμότητα και την αποφυγή μελλοντικού συμφυτικού ειλεού. Η νοσηλεία είναι 24ωρη, τα παυσίπονα ελάχιστα (4 με 5 φορές λιγότερα από το ανοιχτό χειρουργείο), η επιστροφή στην εργασία σε 3 ημέρες και πλήρη δραστηριότητα σε ένα μήνα, δηλαδή στο 50%-75% του χρόνου των ανοιχτών επεμβάσεων. Οι απώλειες αίματος είναι οι μισές, το αισθητικό αποτέλεσμα καλύτερο καθώς και ο έλεγχος της κοιλιάς σε σχέση με την ανοιχτή.
Πώς αφαιρούνται οι μεγάλοι όγκοι από τόσο μικρές τομές;
Αφού αφαιρεθεί το ινομύωμα, τοποθετείται μέσα σε ειδικό σάκο και εισάγεται το ειδικό εργαλείο που το τεμαχίζει. Έτσι τμήματά του δεν πέφτουν μέσα στην κοιλιά της γυναίκας, προστατεύοντάς την από διασπορά στην εξαιρετικά σπάνια περίπτωση της κακοήθειας.
Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί στην εφαρμογή της λαπαροσκοπικής χειρουργικής στα ινομυώματα;
Οι περιορισμοί είναι ελάχιστοι και έχουν να κάνουν κυρίως με τη χειρουργική επιδεξιότητα και τον εξοπλισμό. Πάρα πολλά μεγάλα ινομυώματα (άνω των 6 με 8), σοβαρή υποψία κακοήθειας και σοβαρή καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια είναι ανασταλτικοί παράγοντες.
Στέργιος Παπαχατζόπουλος
Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος, Διευθυντής Γυναικολογικού Τμήματος του Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου 424
http://www.papachatzopoulos.gr, sterpapacha@yahoo.gr & info@papachatzopoulos.gr
