Μια ελάχιστα γνωστή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη θα μπορούσε να γίνει το επόμενο υπερανθεκτικό στα αντιβιοτικά ιατρικό πρόβλημα, προειδοποιούν οι ειδικοί. Το μυκόπλασμα των γεννητικών οργάνων (Mycoplasma genitalium – MG) συχνά δεν έχει συμπτώματα, αλλά μπορεί να προκαλέσει πυελική φλεγμονώδη νόσο, η οποία μπορεί να αφήσει μερικές γυναίκες ανίκανες να τεκνοποιήσουν.
Το MG μπορεί να διαφύγει της διάγνωσης και αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να αναπτύξει αντίσταση στα αντιβιοτικά. Πρόκειται για ένα βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή της ουρήθρας στους άνδρες, προκαλώντας έκκριση υγρού από το πέος και κάνοντάς επώδυνη την ούρηση. Στις γυναίκες, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των αναπαραγωγικών οργάνων (της μήτρα και των σαλπίγγων), προκαλώντας πόνο και πιθανώς πυρετό και αιμορραγία.
Μπορεί να μεταδοθεί από κάποιον που το έχει μέσω του σεξ χωρίς προφύλαξη – τα προφυλακτικά μπορούν να αποτρέψουν τη διάδοσή του.
Το MG δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα και δεν απαιτεί πάντα θεραπεία, αλλά μπορεί να μην εντοπιστεί ή να μπερδευτεί με άλλη σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη, όπως τα χλαμύδια. Γενικά, μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά – αλλά η λοίμωξη αναπτύσσει αντίσταση σε ορισμένα από αυτά τα φάρμακα.
Οι ρυθμοί εξάλειψης του MG μετά από θεραπεία με μια οικογένεια αντιβιοτικών, που ονομάζονται μακρολίδες, μειώνονται παγκοσμίως. Ωστόσο, η αζιθρομυκίνη, της ίδιας οικογένειας, εξακολουθεί να είναι αποτελεσματικό στις περισσότερες περιπτώσεις εντούτοις.
Ο Δρ Peter Greenhouse προέτρεψε τον κόσμο να λαμβάνει προφυλάξεις. «Είναι καιρός να μάθει το κοινό για το MG», είπε. «Είναι ακόμη ένας καλός λόγος για να πάρετε μαζί σας προφυλακτικά στις καλοκαιρινές διακοπές και να τα χρησιμοποιήσετε».
Ο Paddy Horner, ο οποίος συνέταξε τις κατευθυντήριες γραμμές της Μεγάλης Βρετανίας για το MG, δήλωσε: «Αυτές οι νέες κατευθυντήριες γραμμές έχουν αναπτυχθεί, επειδή δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με την προσέγγιση που ακολουθήσαμε τα τελευταία 15 χρόνια. Οι οδηγίες μας συνιστούν ότι οι ασθενείς με συμπτώματα θα πρέπει να διαγνωστούν σωστά χρησιμοποιώντας ένα ακριβές τεστ για MG, να αντιμετωπίζονται σωστά και στη συνέχεια να παρακολουθούνται για να είναι σίγουρο ότι θεραπεύτηκαν».
