Μόνο 10 λεπτά ελαφριάς σωματικής άσκησης είναι αρκετά για να ενισχύσουν τις συνδέσεις του εγκεφάλου και να βοηθήσουν τον εγκέφαλο να κάνει τη διάκριση μεταξύ παρόμοιων αναμνήσεων, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, μελετώντας τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, βρήκαν ότι η συνδεσιμότητα μεταξύ των τμημάτων του εγκεφάλου που ευθύνονται για το σχηματισμό και την αποθήκευση αναμνήσεω, αυξάνονται μετά από ένα σύντομο διάστημα ελαφριάς άσκησης – όπως 10 λεπτά αργής πεζοπορίας, γιόγκα ή τάι-τσι.
Τα ευρήματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα απλό και αποτελεσματικό τρόπο για την επιβράδυνση ή και την εξάλειψη της απώλειας μνήμης και της γνωστικής παρακμής σε άτομα που είναι ηλικιωμένα ή έχουν χαμηλά επίπεδα σωματικής ικανότητας.
Για την έρευνα, οι επιστήμονες ζήτησαν από 36 υγιείς εθελοντές μεταξύ 20 και 30 ετών να κάνουν 10 λεπτά ελαφριάς άσκησης -στο 30% της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου- προτού αξιολογήσουν την ικανότητα της μνήμης τους. Στη συνέχεια, το τεστ μνήμης επαναλήφθηκε στους ίδιους εθελοντές χωρίς να ασκηθούν προηγουμένως.
Το ίδιο πείραμα επαναλήφθηκε σε 16 από τους εθελοντές που είχαν κάνει το ίδιο είδος άσκησης ή αναπαύθηκαν, με τους ερευνητές να σκανάρουν τον εγκέφαλό τους για να παρακολουθούν τη δραστηριότητά του. Στον εγκέφαλο εκείνων που είχαν ασκηθεί ανακάλυψαν ενισχυμένη επικοινωνία μεταξύ του ιππόκαμπου -μιας περιοχής σημαντικής για την αποθήκευση μνήμης- και των περιοχών του φλοιού του εγκεφάλου, οι οποίες εμπλέκονται στην έντονη αναπαράσταση των αναμνήσεων.
«Το τεστ μνήμης ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο», δήλωσε ο Michael Yassa, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Irvine και συν-συγγραφέας της μελέτης. Στους συμμετέχοντες παρουσιάστηκαν εικόνες αντικειμένων από την καθημερινή ζωή και αργότερα εξετάστηκαν για το πόσο καλά θυμούνταν τις εικόνες. «Χρησιμοποιήσαμε παρόμοια αντικείμενα, για να δούμε αν θα θυμούνται ακριβώς», είπε.
Οι άνθρωποι που ασκήθηκαν ήταν καλύτεροι στο να ξεχωρίζουν και να διακρίνουν τις διαφορετικές αναμνήσεις, έγραψαν οι επιστήμονες στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
«Ακόμη και μια βραδινή βόλτα είναι αρκετή για να υπάρξει κάποιο όφελος», δήλωσε ο Δρ Yassa, προσθέτοντας ότι η συχνότητα και η ακριβής ποσότητα άσκησης εξαρτάται από την ηλικία, το επίπεδο κινητικότητας, την πιθανή αναπηρία και άλλους παράγοντες του τρόπου ζωής.
«Ο κύριος στόχος μας είναι να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε μια συνταγή άσκησης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ηλικιωμένους ενήλικες οι οποίοι μπορεί να έχουν αναπηρίες ή κινητικές δυσλειτουργίες, αλλά μπορούν να υιοθετήσουν ένα πολύ απλό πρόγραμμα άσκησης και να είναι σε θέση να αποτρέψουν, ενδεχομένως, τη γνωστική παρακμή», δήλωσε Yassa.
