Η νόσος του Πάρκινσον, που ως γνωστόν επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου, μπορεί στην πραγματικότητα να ξεκινάει από τα βάθη του πεπτικού συστήματος, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες.
Στη μελέτη τους, άνθρωποι που είχαν κάνει αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν τη νευροεκφυλιστική ασθένεια. Το όργανο που επί μακρόν θεωρείται χωρίς σκοπό στο ανθρώπινο σώμα, αποδείχθηκε ότι περιέχει την ουσία που σκοτώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Στη νόσο του Πάρκινσον, τοξικές πρωτεΐνες συσσωρεύονται στον εγκέφαλο και εξοντώνουν τα νεύρα, ιδιαίτερα εκείνα που συνδέονται με την κίνηση. Η νόσος του Πάρκινσον είναι ανίατη και επηρεάζει την κίνηση, τις αισθήσεις, τη μνήμη και τη διάθεση.
Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά υπάρχουν πλέον αυξανόμενες ενδείξεις ότι στη συγκεκριμένη νόσο του εγκεφάλου εμπλέκεται το έντερο. Οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Ερευνών Van Andel, στο Μίτσιγκαν, εξέτασαν στοιχεία για 1,7 εκατομμύρια ανθρώπους. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Science Translational Medicine, έδειξε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης Πάρκινσον ήταν κατά 20% χαμηλότερος στους ανθρώπους που είχαν περάσει σκωληκοειδίτιδα και είχαν κάνει επέμβαση αφαίρεσης της σκωληκοειδούς απόφυσης, που είναι ένας μικρός σάκος στο άνοιγμα του παχέος εντέρου.
Η ανάλυση του περιεχομένου των σκωληκοειδών αποφύσεων που είχαν αφαιρεθεί έδειξε ότι περιείχαν την ίδια τοξική πρωτεΐνη που βρίσκεται στους εγκεφάλους των ασθενών με νόσο του Πάρκινσον, η οποία ονομάζεται α-συνουκλεΐνη. Όμως η σκωληκοειδής απόφυση δεν είναι η αιτία (διαφορετικά, όποιος είχε κάνει αφαίρεσή της δεν θα πάθαινε Πάρκινσον).
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το έντερο είναι κατάλληλο έδαφος για την αναπαραγωγή της πρωτεΐνης, η οποία εν συνεχεία ταξιδεύει στο πνευμονογαστρικό νεύρο και στον εγκέφαλο.
Μία από τους ερευνητές, η Δρ Viviane Labrie, δήλωσε: «Δεν υποστηρίζουμε την αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης ως μορφή προστασίας από τη νόσο του Πάρκινσον. Θα ήταν πολύ πιο σοφό να ελέγξουμε ή να περιορίσουμε τον υπερβολικό σχηματισμό α-συνουκλεΐνης, για να μειώσουμε την υπερβολική ποσότητα ή για να αποτρέψουμε τη διαφυγή της».
Οι ασθενείς συχνά αναφέρουν πεπτικές διαταραχές. Το κόψιμο του πνευμονογαστρικού νεύρου συνδέεται με ένα χαμηλότερα ποσοστά νόσου του Πάρκινσον και οι μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι τα βακτήρια που ζουν στο έντερο παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή της.
Η μελέτη έδειξε ότι σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες είχαν πρωτεΐνη α-συνουκλεΐνη στη σκωληκοειδή απόφυση και υπήρξαν κάποιες διαφορές στη δομή της πρωτεΐνης μεταξύ υγιών ανθρώπων και ασθενών με Πάρκινσον. Ωστόσο, ακόμη δεν μπορεί να εξηγηθεί γιατί η ασθένεια αναπτύσσεται σε μερικούς ανθρώπους και όχι σε άλλους.
