Ο καρκίνος αποτελεί ως γνωστόν μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως και αυτό αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για την ιατρική κοινότητα σήμερα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόνο το 2018 σε όλο τον κόσμο 9.055.027 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από καρκίνο.
Οι ανοσοθεραπείες είναι γνώριμες στον τομέα της ιατρικής εδώ και δεκαετίες, παρόλα αυτά τα τελευταία έτη μέσα από την παράλληλα ραγδαία πρόοδο στον τομέα της μοριακής βιολογίας έχουν μετουσιωθεί σε πυλώνα για την θεραπεία της νόσου του καρκίνου.
Στον Αμερικανό James Allison και τον Ιάπωνα Tasuku Honjo απονέμεται το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής για το έτος 2018 για τις έρευνές τους στον τομέα της ανοσοθεραπείας, που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση του επιθετικού καρκίνου. Οι Allison και Honjo ανέδειξαν το πώς διαφορετικές στρατηγικές σχετικές με το ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για θεραπεία του καρκίνου.
Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου λειτουργεί σαν δίκτυο παρακολούθησης για την προστασία από αυτά που εκλαμβάνει σαν ξένα στοιχεία/ απειλές. Ένα παράδειγμα είναι οι βακτηριάσεις ή οι ιογενείς λοιμώξεις, κατά τις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα εντοπίζει τους «εισβολείς» και αντιδρά παράγοντας συγκεκριμένες πρωτεΐνες (αντισώματα) τα οποία επιτίθενται και τους καταστρέφουν.
Η ανοσοθεραπεία αποτελεί λοιπόν μία θεραπευτική προσέγγιση η οποία βασίζεται στη χρήση του ίδιου του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος προκειμένου να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα.
Επανάσταση στην αντιμετώπιση του καρκίνου φέρνει η ανοσοθεραπεία με τη δημιουργία νέων φαρμάκων/ αναστολέων του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου και σηματοδοτεί το τέλος της εποχής της χημειοθεραπείας, αποτελώντας θεραπεία-ορόσημο για μία μερίδα καρκινοπαθών. Τα φάρμακα αυτά, αντί να επιτίθενται απευθείας στα καρκινικά κύτταρα, απελευθερώνουν τα Τ κύτταρα του ίδιου του σώματος, τους «φύλακες» του ανοσοποιητικού συστήματος, προκειμένου να καταπολεμήσουν την κακοήθεια. Παράλληλα, οι ασθενείς παρουσιάζουν ένα αισθητά καλύτερο επίπεδο επιβίωσης καθώς δεν εμφανίζουν όλες τις τοξικές παρενέργειες οι οποίες συνοδεύουν τις χημειοθεραπείες, οι οποίες αποτελούν μία «παραδοσιακή» οδό θεραπείας του καρκίνου αλλά είναι ευρέως γνωστό πια πως οφελούν μόνο μία μικρή μερίδα ασθενών. Η σύγχρονη ανοσοθεραπεία έχει εκμεταλλευθεί αυτή τη γνώση και με τη βοήθεια της κλινικής έρευνας έχει αποδειχθεί ο νέος πυλώνας στη θεραπεία του καρκίνου.
Στην κλινική πράξη λοιπόν σήμερα, η ανοσοθεραπεία χρησιμοποιείται ήδη ενεργά σε ασθενείς με διάφορους τύπους καρκίνου όπως είναι ο Μη-Μικροκυτταρικός Καρκίνος του Πνεύμονα, το προχωρημένο μελάνωμα, το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, ο καρκίνος κεφαλής και τραχήλου και άλλες μορφές καρκίνου.
Αυτή η αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας δεν αφήνει αδιάφορη, φυσικά, την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Καθώς μπορεί να εφαρμοσθεί ποικιλοτρόπως, μπορεί αποτελέσει όπλο ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα ασθενειών, πράγμα το οποίο εντείνει την ανάγκη για εκτενή έρευνα όσον αφορά την χρήση της, καθιστώντας την εξάλειψη ορισμένων ασθενειών εξαιρετικά ελπιδοφόρα για το άμεσο μέλλον.
Μαρινέλα Λέκκα
International Marketing, Genekor Ιατρική Α.Ε.
