Η άρθρωση του γόνατος είναι η μεγαλύτερη άρθρωση στο ανθρώπινο σώμα. Οι τραυματισμοί στο γόνατο αποτελούν περίπου το 55% όλων των αθλητικών τραυματισμών.
Οι δύο βασικοί τύποι των τραυματισμών στο γόνατο είναι οξείες κακώσεις και τραυματισμοί υπέρχρησης.
Οξείς τραυματισμοί συμβαίνουν ξαφνικά κατά τη διάρκεια μιας δραστηριότητας και αφορούν συχνότερα τους μηνίσκους, τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο και τον έσω πλάγιο σύνδεσμο. Όσο αναφορά τους συνδέσμους, ο τραυματισμός τους μπορεί να αφορά την διάταση ή την ρήξη τους. Ένας τραυματισμός στον πρόσθιο χιαστό μπορεί να συμβεί όταν ένας αθλητής αλλάζει κατεύθυνση γρήγορα, σταματά ξαφνικά, ή προσγειώνεται από ένα άλμα. Τραυματισμοί στον έσω πλάγιο συμβαίνουν συχνά σε αθλήματα επαφής.
Τραυματισμοί από υπέρχρηση προκαλούνται από επαναλαμβανόμενη δράση ή συνεχή πίεση στο γόνατο και αφορούν :
Ορογονοθυλακίτιδα
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού (jumper’s knee)
Σύνδρομο επιγονατιδομηριαίου πόνου (runner’s knee)
Νεανική οστεοχονδρίτιδα (Osgood-Schlatter)
Οξείς τραυματισμοί εμφανίζονται συχνότερα στο ποδόσφαιρο, τη γυμναστική, το σκι, το σνόουμπορντ και το βόλεϊ. Άλλα αθλήματα, όπως η ποδηλασία, το τρέξιμο, η κολύμβηση και υδατοσφαίριση εμφανίζουν συχνότερα τραυματισμούς από υπερβολική χρήση.
Ανάλογα με τη θέση και τη σοβαρότητα του τραυματισμού, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν. Τα συμπτώματα που συχνά συνοδεύονται με πόνο είναι :
Πρήξιμο, δυσκαμψία
Θερμότητα, ερυθρότητα
Χωλότητα ή αστάθεια
Αδυναμία πλήρους έκτασης
«Κλείδωμα» του γόνατος
Η αντιμετώπιση καθορίζεται από κάποιον ειδικό και μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τις πρώτες 72 ώρες από τον τραυματισμό ανάπαυση, παγοθεραπεία, συμπίεση, ανάρροπο θέση. Επίσης χρησιμοποιούνται νάρθηκες, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσιοθεραπείες και τοπικές ενέσεις κορτικοστεροειδούς ή αυξητικών παραγόντων (PRP).
Κάποιοι τραυματισμοί όπως ρήξη μηνίσκου, ρήξη χιαστού, χόνδρινη βλάβη, χρόνια τενοντίτιδα, αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
