Οι γονείς που έχουν μεγάλη εμπλοκή στις ζωές των παιδιών τους αποκαλούνται από τους ψυχολόγους γονείς «ελικόπτερα». Ο όρος σηματοδοτεί ότι οι γονείς παρεμβαίνουν υπέρμετρα στη ζωή του παιδιού τους και είναι υπερβολικά προστατευτικοί. Οργανώνουν πολλές περιοχές της ζωής του παιδιού, από το σχολείο μέχρι και το χώρο εργασίας. Η συνεχής επικοινωνία είναι φυσιολογική για αυτούς μετατρέποντας το κινητό τηλέφωνο σε εικονικό ομφάλιο λώρο. Θεωρούν τους εαυτούς τους υπεύθυνους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να κάνουν καλύτερες επιλογές – συμπεριλαμβανομένων των σχολών στις οποίες πρέπει να πάνε, ποιες θέσεις εργασίας πρέπει να πάρουν και πού οδηγούν οι ζωές τους. Λίγοι γονείς καταλαβαίνουν ότι δεν είναι φίλοι του παιδιού τους. Οι γονείς επίσης παραδέχονται ότι η δική τους αυτοεκτίμηση μπορεί να ολοκληρωθεί με την επιτυχία του παιδιού τους.

Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας γονικής συμπεριφοράς, είναι το παιδί να μένει πάντα εξαρτημένο από τους γονείς του, να αισθάνεται ότι μόνο του δεν μπορεί να τα καταφέρει, αποδυναμώνει την αυτοπεποίθησή του και αν κάποια στιγμή επιχειρήσει να αντιδράσει σε όλο αυτό τότε τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν θα είναι ιδιαιτέρως επώδυνα για όλους.

Μία καινούργια έρευνα βρήκε ότι τα παιδιά 16-22 ετών εμφανίζουν πολύ περισσότερο άγχος, κατάθλιψη, μειωμένη αυτοεκτίμηση και αποτελεσματικότητα όταν οι γονείς ανακατεύονται στις ζωές τους περισσότερο από όσο πρέπει.  Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μισισίπι ανέλυσαν 335 μαθητές για τη σχέση με τους γονείς ενώ είχαν μόλις φύγει από το σπίτι τους και ξεκινούσαν στο Πανεπιστήμιο. Βρήκαν ότι εκείνοι που πίστευαν ότι τους είχε δοθεί λιγότερη ανεξαρτησία από τους γονείς τους, είχαν περισσότερο άγχος για τη μετάβασή τους στο Πανεπιστήμιο, ενώ είχαν και μεγαλύτερες ανησυχίες για τη δουλειά, τα χρήματα και το αν ήταν αρεστοί στους άλλους.

Οι ερευνητές λένε ότι οι ελεγκτικοί γονείς ίσως στερούν από τα παιδιά μερικές από τις δεξιότητες που χρειάζονται στην ενήλικη ζωή. Όσοι είχαν γονείς που τους παρείχαν περισσότερη ανεξαρτησία, ήταν πιο αισιόδοξοι. Όσο πιο συχνά τους επέτρεπαν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, τόσο πιο ελεύθεροι και σίγουροι για τον εαυτό τους ένιωθαν.