Οι αυξημένοι καρδιακοί παλμοί και τα χέρια που τρέμουν και ιδρώνουν είναι τα γνωστά συμπτώματα που έχει κάποιος όταν βιώνει έντονο στρες. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Wisconsin-Madison υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα ακόμη «σύμπτωμα» που συνδέεται άμεσα με τα αυξημένα επίπεδα του στρες και αυτό είναι οι διαταραχές της όσφρησης.
Η μελέτη,τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Journal of Neuroscience, υποδεικνύει ότι η όσφρησή μας επηρεάζεται σημαντικά όταν αντιμετωπίζουμε στρες, καθώς μεταβάλλεται η «καλωδίωση» του εγκεφάλου μας. Το αποτέλεσμα είναι να εκλαμβάνουμε τις περισσότερες μυρωδιές ως δυσάρεστες.
Όταν ένας άνθρωπος είναι αγχωμένος επηρεάζεται η αίσθηση της όσφρησής του, καθώς ο εγκέφαλός του τις αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Μυρωδιές που άλλοτε θεωρούνταν «ουδέτερες» αρχίζουν να μας φαίνονται δυσάρεστες και όσο μεγαλύτερο το στρες, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να μας ενοχλούν.
Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison χρησιμοποίησαν ως εθελοντές 12 άτομα για να εντοπίσουν αν κάποιες μυρωδιές άλλαζαν κατηγορία (ευχάριστες, δυσάρεστες, ουδέτερες) όταν ο παράγοντας άγχος έμπαινε στην εξίσωση.
Διαπίστωσαν λοιπόν ότι όταν οι εθελοντές του δείγματος εκτέθηκαν σε στρεσογόνες καταστάσεις οι μυρωδιές που πριν τους φαίνονταν ουδέτερες γίνονταν στη συνέχεια ενοχλητικές. Όσο μάλιστα το άγχος αυξανόταν τόσο αυξανόταν και η αρνητική φόρτιση της μυρωδιάς.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική εγκεφαλικής απεικόνισης ώστε να διαπιστώσουν πώς το στρες μεταβάλλει την εγκεφαλική λειτουργία, οδηγώντας σε παράδοξες συνδέσεις των κέντρων του συναισθήματος και των κέντρων επεξεργασίας των οσμών.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Wen Li που ήταν επικεφαλής της έρευνας, παρόλο που τα δύο συστήματα του εγκεφάλου βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο, υπό φυσιολογικές συνθήκες υπάρχει περιορισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο. Όταν βρισκόμαστε όμως κάτω από έντονο στρες φαίνεται πως εμφανίζεται ένας δίαυλος ανάμεσά τους. Όσο περισσότερο αγχωνόμαστε τόσο ευκρινέστερα μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις διάφορες μυρωδιές που μας περιβάλλουν. Έτσι, πυροδοτούνται ακόμη πιο αρνητικά συναισθήματα δυσφορίας και δυσαρέσκειας που μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσουν σε αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη.
