Αμερικανοί επιστήμονες κατάφεραν να ξαναζωντανέψουν εν μέρει τους εγκεφάλους χοίρων τέσσερις ώρες μετά τη σφαγή τους! Τα ευρήματα θα μπορούσαν να προκαλέσουν εκ νέου συζήτηση σχετικά με το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου και να παράσχουν έναν νέο τρόπο έρευνας για ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ.
Η μελέτη έδειξε ότι ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων θα μπορούσε να σταματήσει και ότι ορισμένες συνδέσεις στον εγκέφαλο μπορούν να αποκατασταθούν. Ωστόσο, δεν υπήρχαν σήματα από τον εγκέφαλο που να δείχνουν αντίληψη ή συνείδηση.
Τα ευρήματα-έκπληξη αμφισβητούν την ιδέα ότι ο εγκέφαλος μπαίνει σε φάση μη αναστρέψιμη παρακμής μέσα σε λίγα λεπτά από τη στιγμή που αποκόπτεται από την παροχής αίματος.
Για την έρευνα συλλέχθηκαν 32 χοίροι από ένα σφαγείο. Τέσσερις ώρες αργότερα τα όργανα συνδέθηκαν με ένα σύστημα που δημιουργήθηκε από την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Γέιλ. Το σύστημα στέλνει ρυθμικά (για να μιμηθεί τον παλμό) ένα ειδικά σχεδιασμένο υγρό να κυκλοφορήσει στον εγκέφαλο, το οποίο περιείχε συνθετικό αίμα για να μεταφέρει οξυγόνο και φάρμακα που στοχεύουν να επιβραδύνουν ή να αντιστρέψουν τον θάνατο των εγκεφαλικών κυττάρων. Οι εγκέφαλοι χοίρου έλαβαν το ειδικό «κοκτέιλ» για έξι ώρες.
Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature, έδειξαν μείωση του θανάτου των εγκεφαλικών κυττάρων, αποκατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και κάποια εγκεφαλική δραστηριότητα. Οι ερευνητές βρήκαν επίσης λειτουργικές συνάψεις – τις συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων που τους επιτρέπουν να επικοινωνούν.
Παράλληλα, οι εγκέφαλοι έδειξαν επίσης μια φυσιολογική ανταπόκριση στο φάρμακο και χρησιμοποίησαν την ίδια ποσότητα οξυγόνου με έναν ζωντανό εγκέφαλο.
Όλα αυτά, 10 ώρες μετά την αποκεφαλισμό των χοίρων!
Ωστόσο δεν υπήρχαν σημάδια της συνηθισμένης ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα που έγινε, κάτι που θα σήμαινε ότι υπήρχε αντίληψη και συνείδηση. Βασικά, ήταν ακόμη νεκροί εγκέφαλοι.
Παρόλα αυτά, η έρευνα αλλάζει την ιδέα για τον τρόπο που ο εγκέφαλος πεθαίνει, κάτι που πολλοί πιστεύουν ότι συμβαίνει γρήγορα και μη αναστρέψιμα χωρίς παροχή οξυγόνου.
Ο καθηγητής Nenad Sestan, καθηγητής νευροεπιστήμης στο πανεπιστήμιο Γέιλ, δήλωσε: «Ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων συμβαίνει σε έναν χρονικό ορίζοντα μεγαλύτερο απ’ ό,τι πιστεύαμε. Αυτό που δείχνουμε με την έρευνά μας είναι ότι οι διαδικασίες που οδηγούν στον κυτταρικό θάνατο είναι σταδιακές και ότι ορισμένες από αυτές μπορούν είτε να ανακοπούν, να καθυστερήσουν ή και να αντιστραφούν».
Το άμεσο όφελος αυτής της έρευνας είναι για τους επιστήμονες που μελετούν τον εγκέφαλο για ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Ο εγκέφαλος είναι η πιο σύνθετη δομή στο γνωστό σύμπαν και τεχνικές όπως η κατάψυξη τμημάτων του εγκεφάλου ή η ανάπτυξη αποικιών εγκεφαλικών κυττάρων δεν επιτρέπουν στους ερευνητές να διερευνήσουν την πλήρη «καλωδίωσή» του.
Μακροπρόθεσμα, οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν καλύτερους τρόπους για την προστασία του εγκεφάλου μετά από βλάβες, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
