Ο μέσος αριθμός βημάτων του πληθυσμού μέσα στη μέρα είναι γύρω στα 5.000. Ο στόχος των 10.000 βημάτων (περίπου οκτώ χιλιόμετρα περπάτημα) είναι ασαφές πώς προέκυψε, καθώς δεν είναι επιστημονικός, αλλά ίσως οφείλεται σε μια ιαπωνική εταιρεία ιατρικής τεχνολογίας από το 1965.

Πρόσφατη αμερικανική επιστημονική έρευνα έδειξε ότι μια ηλικιωμένη που κάνει 4.400 βήματα καθημερινά, έχει σαφώς μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με μια συνομήλικη της που δεν ξεπερνά τα 2.700 βήματα τη μέρα.

Ο κίνδυνος συνεχίζει να μειώνεται μέχρι περίπου τα 7.500 βήματα ημερησίως, αρκετά λιγότερα από τα 10.000 βήματα που είναι συνήθως ο ημερήσιος εκ των προτέρων προγραμματισμένος στόχος πολλών συσκευών παρακολούθησης της φυσικής κατάστασης (wearable fitness trackers).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επιδημιολόγο δρα Ι-Μιν Λι της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Brigham and Women της Βοστώνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA Internal Medicine, ανέλυσαν στοιχεία από 16.741 γυναίκες με μέση ηλικία 72 ετών.

Οι συμμετέχουσες κλήθηκαν να φορέσουν για μια εβδομάδα μια συσκευή καταγραφής των βημάτων τους. Στη συνέχεια οι γυναίκες παρακολουθήθηκαν ιατρικά για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων πέθαναν οι 504.

Διαπιστώθηκε ότι όσες έκαναν τα λιγότερα βήματα μέσα ή έξω από το σπίτι τους, κατά μέσο όρο 2.700 τη μέρα, είχαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου. Όσες έκαναν κατά μέσο όρο 4.400 βήματα τη μέρα (ισοδυναμούν με περίπου 3,2 χιλιόμετρα), είχαν 41% μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου σε σχέση με τις προηγούμενες λιγότερο κινητικές γυναίκες. Ο κίνδυνος σταμάτησε να μειώνεται μετά τα 7.500 βήματα περίπου.

Στο μισό χρόνο της ζωής τους (51%) οι γυναίκες δεν έκαναν κανένα βήμα, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου χρόνου (46%) έκαναν έως 39 βήματα το λεπτό. Μόνο στο 3% του χρόνου τους οι ηλικιωμένες περπατούσαν με ρυθμό άνω των 40 βημάτων το λεπτό. Όμως η ταχύτητα του βαδίσματος δεν φάνηκε να επηρεάζει τον κίνδυνο θανάτου. Οι ερευνητές συμπέραναν ότι ο αριθμός των βημάτων είναι σημαντικότερος για τη μακροζωία μιας γυναίκας από ό,τι το πόσο γρήγορα περπατά.