Το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς, γνωστό και ως σύνδρομο ή καρδιομυοπάθεια Τακοτσούμπο (Takotsubo cardiomyopathy),  προκαλεί ξαφνικό και οξύ πόνο στο θώρακα και δύσπνοια και μπορεί να εκληφθεί ως έμφραγμα. Τα συμπτώματα αυτά είναι μια αντίδραση στην απότομη αύξηση των ορμονών του στρες, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας.

Η κατάσταση προκαλεί τη διόγκωση του κάτω μέρους της αριστερής κοιλίας της καρδιάς, ενώ το πάνω μέρος παραμένει στενό. Δημιουργείται έτσι ένα χαρακτηριστικό σχήμα, που μοιάζει με μια ιαπωνική παγίδα για χταπόδια (τακοτσούμπο), απ’ όπου και πήρε το όνομά της. Το αποτέλεσμα είναι η καρδιά να μην αντλεί αποτελεσματικά αίμα.

Το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς μπορεί να εκδηλωθεί μετά από μια έντονη συναισθηματική εμπειρία: ο θάνατος αγαπημένου προσώπου, ένας χωρισμός ή ένα διαζύγιο, τα οικονομικά προβλήματα ή ακόμη και η υπερβολική χαρά. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν επίσης η έντονη σωματική καταπόνηση, ένας τραυματισμός, ένα χειρουργείο, η αναπνευστική ανεπάρκεια και οι λοιμώξεις.

Όμως, το σύνδρομο δεν πληγώνει μόνο την καρδιά. Νέα μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας, διαπίστωσε ότι ένας στους έξι ανθρώπους με σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς ανέπτυξε και καρκίνο. Ακόμη χειρότερα, οι άνθρωποι αυτοί είχαν λιγότερες πιθανότητες να επιβιώσουν πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση.

«Φαίνεται ότι υπάρχει ισχυρή αλληλεπίδραση μεταξύ του συνδρόμου ραγισμένης καρδιάς και των κακοηθειών» ανέφερε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Christian Templin, διευθυντής του τμήματος άμεσης καρδιολογικής φροντίδας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης, στην Ελβετία.

«Επομένως, πρέπει να συστήνεται στους πάσχοντες από το σύνδρομο Τακοτσούμπο να υποβάλλονται σε προσυμπτωματικό έλεγχο για καρκίνο προκειμένου να βελτιώσουν τις πιθανότητες επιβίωσης» πρόσθεσε.

Στη νέα μελέτη συμμετείχαν περίπου 1.600 άνθρωποι με σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς. Από αυτούς που διαγνώστηκαν με καρκίνο, οι περισσότεροι ήταν γυναίκες (ποσοστό 88%) μέσης ηλικίας 70 ετών. Η συχνότητα των περιστατικών καρκίνου ήταν πολύ υψηλότερη από την αναμενόμενη. Αυτό ίσχυε και στα δύο φύλα και σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ο πιο κοινός τύπος καρκίνου ήταν ο καρκίνος του στήθους. Άλλοι καρκίνοι αφορούσαν το πεπτικό, το αναπνευστικό, τα αναπαραγωγικά όργανα και το δέρμα.