Έρευνα του Κολεγιακού Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL) που δημοσιεύθηκε στο PLOS Medicine κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι καθημερινές κοινωνικές συναναστροφές στην ηλικία των 50, 60 και των 70 μειώνουν τις πιθανότητες εμφάνισης άνοιας. Οι ερευνητές του UCL εξέτασαν 10.228 εθελοντές για περίπου τρεις δεκαετίες (1985-2013) για να εξάγουν τα συμπεράσματά τους.
Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε στη σχέση μεταξύ της κοινωνικής επαφής στην ηλικία των 50, 60 και 70 ετών και στην επακόλουθη εμφάνιση άνοιας. Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους ένα ευρύ φάσμα άλλων παραγόντων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο άνοιας όπως το μορφωτικό επίπεδο, το επάγγελμα, την οικογενειακή κατάσταση και το κοινωνικοοικονομικό στάτους.
Η ανάλυση έδειξε ότι αν κάποιος έβλεπε τους φίλους του σχεδόν καθημερινά στην ηλικία των 60 ετών ήταν 12% λιγότερο πιθανό να αναπτύξει άνοια από κάποιον που έβλεπε μόνο έναν ή δύο φίλους κάθε λίγους μήνες. Διαπίστωσαν ότι οι κοινωνικές επαφές είχαν παρόμοια αποτελέσματα και στην ηλικία των 50 και των 70 ετών.
Η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Δρ Gill Livingston, δήλωσε πως οι άνθρωποι μεγαλύτερων ηλικιών που είναι κοινωνικά ενεργοί εξασκούν τις γνωστικές τους ικανότητες όπως είναι η μνήμη και η γλώσσα. «Αυτό ενδέχεται να τους βοηθήσει να αναπτύξουν γνωστικές εφεδρείες που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τις επιδράσεις της γήρανσης και να καθυστερήσουν τα συμπτώματα της άνοιας. Ξοδεύοντας περισσότερο χρόνο με τους φίλους τους οι άνθρωποι αυτών των ηλικιών ωφελούνται τόσο όσον αφορά την ψυχική όσο και για τη σωματική τους ευεξία, δυο παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο άνοιας».
Ο Δρ Andrew Sommerlad, επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε ότι η άνοια είναι μία πρόκληση για την παγκόσμια υγεία με εκατομμύρια πάσχοντες. «Μόλις μία στις τρεις περιπτώσεις μπορούν ενδεχομένως να προληφθούν. Σε αυτή την έρευνα βρήκαμε πως οι κοινωνικές επαφές στη μέση και την τρίτη ηλικία φαίνεται να συμβάλλουν σε μείωση του κινδύνου άνοιας. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν για τη δημιουργία στρατηγικών μείωσης του κινδύνου ανάπτυξης άνοιας προσθέτοντας ακόμα ένα λόγο προώθησης των κοινοτήτων των ηλικιωμένων για εξεύρεση τρόπων που θα μειώνουν την απομόνωση και τη μοναξιά».
«Είναι πολύ νωρίς για να πούμε ότι η κοινωνική απομόνωση είναι ένας παράγοντας κινδύνου, αλλά αυτή η μελέτη είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Όσο ο αριθμός των ανθρώπων με άνοια αυξάνονται τόσο πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μειώνουμε τον κίνδυνο. Έτσι μαζί με τη μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και τη διακοπή του καπνίσματος, ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να βγαίνουν έξω και να κάνουν πράγματα που τους διατηρούν δραστήριους με τους φίλους και την οικογένειά τους» δήλωσε η Fiona Carragher, ερευνήτρια της Βρετανικής εταιρείας για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
