Η τεραζοσίνη, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη στους άνδρες, δίνει ελπίδες ότι μπορεί παράλληλα να αποτελέσει επιτέλους ένα «όπλο» για την επιβράδυνση της ανίατης νόσου Πάρκινσον, σύμφωνα με μια διεθνή επιστημονική ομάδα.
Οι υπάρχουσες σήμερα θεραπείες βοηθούν στην αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων, αλλά ούτε επιβραδύνουν ούτε πολύ περισσότερο αναστρέφουν την απώλεια νευρώνων που επιφέρει η νόσος. Η τεραζοσίνη ενεργοποιεί ένα ένζυμο (PGK1) που ενισχύει την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας και έτσι βοηθά να αποτραπεί ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων, σταματώντας τη νευροεκφύλιση. Η μείωση της παραγωγής ενέργειας στα κύτταρα λόγω της γήρανσης του ανθρώπου συνιστά βασικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση Πάρκινσον.
Τα αρχικά πειράματα σε ζώα στα οποία χορηγήθηκε η δραστική ουσία τεραζοσίνη, οδήγησαν σε σημαντική βελτίωση της υγείας τους, γι’ αυτό αποφασίσθηκε μια πρώτη μελέτη σε ανθρώπους, που επίσης άφησε ελπιδοφόρα αποτελέσματα.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επικεφαλής τoν καθηγητή Μάικλ Γουέλς του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Journal of Clinical Investigation», μελέτησαν 2.800 ασθενείς με Πάρκινσον που έπαιρναν τεραζοσίνη για την υπερπλασία του προστάτη, καθώς και άλλους 15.400 με Πάρκινσον που όμως έκαναν διαφορετική φαρμακευτική θεραπεία (η οποία δεν επιδρούσε στο ένζυμο PGK1).
Από τη συγκριτική μελέτη, διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς της πρώτης ομάδας (που έλαβαν τεραζοσίνη) εμφάνισαν καλύτερη διαχρονική εξέλιξη, όσον αφορά τα συμπτώματα και τις επιπλοκές της νόσου Πάρκινσον. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι το συγκεκριμένο φάρμακο αξίζει να δοκιμασθεί σε μια μεγαλύτερη κλινική μελέτη, την οποία σκοπεύουν να αρχίσουν φέτος.
Είναι βέβαια πρόωρο να μιλήσουμε για θεραπεία, όπως λέει ο καθηγητής Γουέλς, αλλά τα πρώτα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι το εν λόγω φάρμακο μπορεί σε μερικά χρόνια να αλλάξει τη ζωή των ασθενών με Πάρκινσον. Δεν αποκλείεται μάλιστα, το φάρμακο να βοηθήσει ασθενείς και με άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις, κάτι που πρόκειται να διερευνηθεί στο άμεσο μέλλον.
