Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι έχουν βρει έναν τρόπο να σταματήσουν το κοινό κρυολόγημα και άλλους σχετικούς ιούς που μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και παράλυση.
Αντί να προσπαθήσουν να τους επιτεθούν άμεσα, οι ερευνητές στόχευσαν μια πρωτεΐνη μέσα στα κύτταρα μας που οι ιοί έχουν ανάγκη για να αναπαραχθούν. Η προσέγγισή τους παρείχε «πλήρη προστασία» σε πειράματα σε ποντίκια και ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα.
Η αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος υπήρξε ένα τεράστιο πρόβλημα στην Ιατρική. Τα περισσότερα κρυολογήματα προκαλούνται από ρινοϊούς, αλλά υπάρχουν περίπου 160 διαφορετικοί τύποι και μεταλλάσσονται τόσο εύκολα, που γίνονται γρήγορα ανθεκτικοί στα φάρμακα ή μάθουν να κρύβονται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αυτό έχει οδηγήσει στην ιδέα της «θεραπείας που στοχεύει στον ξενιστή» – ουσιαστικά, το να κάνουμε το σώμα μας αφιλόξενο για τους ιούς του κρυολογήματος. Ένας μεμονωμένος ιός δεν έχει όλα όσα χρειάζεται για να αναπαραχθεί. Αντ ‘αυτού, πρέπει να μολύνει ένα άλλο κύτταρο και να «κλέψει» ορισμένα μέρη του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι επιστήμονες εξακολουθούν να διαφωνούν για το αν οι ιοί είναι πραγματικά ζωντανοί οργανισμοί.
Μια ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, βρήκε ένα από τα συστατικά από τα οποία εξαρτώνται οι ιοί. Οι επιστήμονες ξεκίνησαν με ανθρώπινα κύτταρα και έπειτα χρησιμοποίησαν τροποποίηση γονιδίων για να απενεργοποιήσουν οδηγίες μέσα στο DNA μας μία προς μία.
Αυτά τα τροποποιημένα κύτταρα εκτέθηκαν σε σειρά εντεροϊών – αυτοί περιλαμβάνουν τους ρινοϊούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα αλλά και πιο επικίνδυνους ιούς που σχετίζονται στενά με την πολιομυελίτιδα και που μπορεί να προκαλέσουν παράλυση.
Αποδείχθηκε ότι κανένας από τους ιούς δεν μπόρεσε να αναπαραχθεί μέσα στα κύτταρα που είχαν τροποποιηθεί για τη διακοπή δημιουργίας της πρωτεΐνης μεθυλοτρανσφεράση SETD3.
Οι επιστήμονες στη συνέχεια δημιούργησαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, τα οποία ήταν εντελώς ανίκανοι να παράγουν αυτήν την πρωτεΐνη. «Η έλλειψη αυτού του γονιδίου προστατεύει πλήρως τα ποντίκια από την ιογενή λοίμωξη», ανέφερε ο αναπληρωτής καθηγητής Jan Carette από το Στάνφορντ. «Αυτά τα ποντίκια θα πέθαιναν χωρίς τη μετάλλαξη, αλλά επιβίωσαν και είδαμε μια πολύ ισχυρή μείωση στον ιικό αναδιπλασιασμό και πολύ ισχυρή προστασία».
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Microbiology, έδειξαν ότι τα γενετικά τροποποιημένα ποντίκια ήταν υγιή, παρά την έλλειψη της πρωτεΐνης, για όλη τους τη ζωή.
Ο τελικός στόχος δεν είναι φυσικά να δημιουργηθούν γενετικά τροποποιημένοι άνθρωποι, αλλά να βρούμε ένα φάρμακο που να μπορεί προσωρινά να καταστείλει την πρωτεΐνη και να παράσχει προστασία.
