Τα σωματίδια αιθάλης μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα, σύμφωνα με νέα, ανησυχητική μελέτη. Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature Communications είναι η πρώτη άμεση απόδειξη ότι τα σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στο τμήμα του πλακούντα που τρέφει το αναπτυσσόμενο έμβρυο.
Θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για να εξηγηθεί γιατί η υψηλή ατμοσφαιρική ρύπανση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής, πρόωρου τοκετού και χαμηλού βάρους εμβρύου κατά τη γέννηση.
Οι ειδικοί ανέφεραν ότι οι γυναίκες που κυοφορούν θα μπορούσαν να λάβουν κάποια μέτρα προστασίες, όπως το να αποφεύγουν δρόμους με αυξημένη κίνηση οχημάτων. Ωστόσο, υπογράμμισαν ότι η κατάλληλη αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο σε επίπεδο πολιτικής.
Ο πλακούντας αποτελείται από τον εμβρυϊκό πλακούντα -που γίνεται από τον ίδιο ιστό που σχηματίζει το έμβρυο- και τον μητρικό πλακούντα, που δημιουργείται από ιστό της μήτρας της μητέρας.
Το οξυγόνο και τα θρεπτικά συστατικά περνούν από τον μητρικό πλακούντα στον εμβρυϊκό πλακούντα και μετά μεταφέρονται στο έμβρυο μέσω του ομφάλιου λώρου. Τα υποπροϊόντα του εμβρύου, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, περνούν αντίστροφα.
Ουσίες όπως το αλκοόλ, η νικοτίνη και διάφορα φάρμακα είναι γνωστό ότι μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα, γι ‘αυτό και συνιστάται στις γυναίκες να τις αποφύγουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Οι επιστήμονες σε αυτή τη μελέτη εξέτασαν τον πλακούντα από πέντε πρόωρες και 23 «κανονικές» γεννήσεις. Χρησιμοποιώντας απεικόνιση υψηλής ανάλυσης, βρήκαν μαύρα σωματίδια άνθρακα στην εμβρυϊκή πλευρά κάθε πλακούντα που μελετήθηκε.
Οι 10 μητέρες που ζούσαν πλησιέστερα σε δρόμους με μεγάλη κίνηση οχημάτων και οι οποίες είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, είχαν και τα υψηλότερα επίπεδα σωματιδίων στον πλακούντα, σε σύγκριση με τις 10 που είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα και ζούσαν τουλάχιστον 500 μέτρα μακριά από κάποιον πολυσύχναστο δρόμο.
Οι ερευνητές πιστευουν ότι τα σωματίδια ταξιδεύουν από τους πνεύμονες της μητέρας στον πλακούντα. Γράφοντας στο περιοδικό, οι επιστήμονες, από το πανεπιστήμιο του Hasselt, στο Βέλγιο, με επικεφαλής τον καθηγητή Tim Tim Narot, υποστήριξαν: «Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι ο ανθρώπινος πλακούντας δεν είναι αδιαπέρατος από τα σωματίδια. Περαιτέρω έρευνα θα δείξει αν πρόκειται για πιθανό μηχανισμό που εξηγεί τις επιζήμιες επιπτώσεις της ρύπανσης στην υγεία από την αρχή της ζωής».
