Πολύ συχνά οι σκύλοι μοιάζουν με τους ιδιοκτήτες τους. Αυτό δεν αφορά μόνο την εμφάνιση, αφού σε κάποιες έρευνες οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα κατοικίδια συνήθως συμπεριφέρονται όπως και τα αφεντικά τους. Ακριβώς όπως και τα παιδιά έτσι και οι σκύλοι υιοθετούν την προσέγγιση «βλέπω και μαθαίνω» που σημαίνει ότι μιμούνται τις συμπεριφορές και τις ενέργειες των ανθρώπων.
Τώρα, μια μελέτη του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Preventive Veterinary Medicine, δείχνει ότι οι περισσότεροι υπέρβαροι σκύλοι έχουν και υπέρβαρα αφεντικά.
Οι ερευνητές μελέτησαν 268 σκύλους από κτηνιατρικές κλινικές και από αυτούς το 20% ήταν υπέρβαροι. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το ποσοστό των υπέρβαρων σκύλων ήταν κατά τουλάχιστον δύο φορές υψηλότερο όταν οι ιδιοκτήτες τους ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι σε σχέση με τους ιδιοκτήτες εκείνους που ήταν είτε αδύνατοι, είτε φυσιολογικού βάρους.
Οι ερευνητές στη Δανία μελέτησαν συστηματικά τους παράγοντες που συνδέονταν με την παχυσαρκία των σκύλων. Μεταξύ άλλων οι ερευνητές συμπέραναν ότι το φαινόμενο εξηγείται εν μέρει από τον τρόπο που οι ιδιοκτήτες σκύλων χρησιμοποιούν τις λιχουδιές επιβράβευσης κατά την εκπαίδευσή τους.
Ενώ οι ιδιοκτήτες που έχουν φυσιολογικό βάρος τείνουν να χρησιμοποιούν τις λιχουδιές για λόγους εκπαίδευσης, οι υπέρβαροι ιδιοκτήτες προτιμούν να τις χρησιμοποιούν χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο.
«Για παράδειγμα, όταν κάποιος χαλαρώνει στον καναπέ και μοιράζεται τις τελευταίες μπουκιές ενός σάντουιτς ή ενός μπισκότου με τον σκύλο του», εξηγεί η Σαρλότ Ρ.Μπιόρνβαντ, κτηνίατρος, καθηγήτρια και η κυριότερη συγγραφέας της έρευνας.
Στις ανεπτυγμένες χώρες το ποσοστό των παχύσαρκων σκύλων κυμαίνεται από 34 ως 59%, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την υγεία τους και να μειώσει το προσδόκιμο ζωής τους. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι, κατά μέσον όρο, οι παχύσαρκοι σκύλοι ζουν κατά 1,3 χρόνια λιγότερο σε σχέση με σκύλους που ακολουθούν μια περιοριστική δίαιτα.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης με ποιόν τρόπο η στείρωση μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου σε σχέση με το βάρος ενός σκύλου. Η έρευνα έδειξε ότι οι αρσενικοί στειρωμένοι σκύλοι κινδυνεύουν τρεις φορές περισσότερο να είναι παχύσαρκοι σε σχέση με τους μη στειρωμένους. Από την άλλη, η έρευνα έδειξε ότι η στείρωση δεν επηρεάζει το βάρος των θηλυκών σκύλων.