Ένας τετραπληγικός άνδρας κατάφερε να μετακινήσει και τα τέσσερα παράλυτα άκρα του με έναν εξωσκελετό που ελέγχει με το μυαλό του, όπως αναφέρουν γάλλοι ερευνητές. Ο κ. Thibault, 30 ετών, δήλωσε ότι όταν έκανε τα πρώτα του βήματα με τον εξωσκελετό ένιωθε σαν να είναι ο «πρώτος άνθρωπος στη Σελήνη».

Οι κινήσεις του, ιδιαίτερα το περπάτημα, απέχουν πολύ από το τέλειο και η συσκευή χρησιμοποιείται μόνο στο εργαστήριο. Αλλά οι ερευνητές λένε ότι η προσέγγιση θα μπορούσε μία μέρα να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών με σοβαρά κινητικά προβλήματα.

Ο κ. Thibault υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για να τοποθετηθούν δύο εμφυτεύματα στην επιφάνεια του εγκεφάλου του, στους τομείς που ελέγχουν την κίνηση. 64 ηλεκτρόδια σε κάθε εμφύτευμα διαβάζουν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και μεταδίδουν τις οδηγίες σε έναν κοντινό υπολογιστή. Το εξελιγμένο λογισμικό του υπολογιστή διαβάζει τα εγκεφαλικά κύματα και τα μετατρέπει σε οδηγίες για τον έλεγχο του εξωσκελετού.

Ο ασθενής προσδένεται στον εξωσκελετό και όταν σκέφτεται «περπάτα», ξεκινά μια σειρά οδηγιών ώστε να κινήσει τα πόδια του. Επίσης, μπορεί να ελέγξει τα χέρια του με τον ίδιο τρόπο.

Ο Thibault, ο οποίος δεν θέλει να αποκαλύψει το επώνυμό του, ήταν οπτικός, ώσπου έπεσε από ύψος 15 μέτρων πριν από τέσσερα χρόνια. Ο τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη τον άφησε τετραπληγικό και πέρασε τα επόμενα δύο χρόνια στο νοσοκομείο.

Αλλά το 2017, πήρε μέρος στη δοκιμή του εξωσκελετού της Clinatec και του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ. Αρχικά, χρησιμοποιούσε τα εμφυτεύματα του εγκεφάλου για να ελέγξει έναν εικονικό χαρακτήρα -ένα avatar- σε ένα παιχνίδι στον υπολογιστή και στη συνέχεια ξεκίνησαν οι δοκιμές με τον εξωσκελετό.

«Ήταν σαν να ήμουν ο πρώτος άνθρωπος στη Σελήνη, δεν περπάτησα για δύο χρόνια, ξέχασα πώς είναι να στέκεσαι, ξέχασα ότι ήμουν ψηλότερος από τους περισσότερους ανθρώπους στην αίθουσα», είπε.

Χρειάστηκε πολύ περισσότερο χρόνο, για να μάθει πώς να ελέγχει τα χέρια του. Ο Thibault δήλωσε: «Ήταν πολύ δύσκολο γιατί είναι ένας συνδυασμός πολλαπλών μυών και κινήσεων. Αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό πράγμα που κάνω με τον εξωσκελετό».

Ο εξωσκελετός δεν αποκαθιστά πλήρως την κίνηση, ωστόσο πρόκειται για μια σημαντική πρόοδο σε παρόμοιες προσεγγίσεις που επιτρέπουν στους ανθρώπους να ελέγχουν ένα μέλος του σώματός τους με τη σκέψη τους.

«Απέχει πολύ από το αυτόνομο βάδισμα», δήλωσε ο καθηγητής Alim-Louis Benabid της Clinatec. «Ο εξωσκελετός δεν έχει τις γρήγορες και ακριβείς κινήσεις που απαιτούνται για να μην πέσει», πρόσθεσε. «Όμως δείξαμε ότι επί της αρχής η ιδέα είναι σωστή. Αποδεικνύεται ότι μπορούμε να επεκτείνουμε την κινητικότητα των ασθενών με έναν εξωσκελετό».