Τα βότανα είναι τα λαϊκά φάρμακα που έχουν χρησιμοποιηθεί από μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες σε διαφορετικούς πολιτισμούς, εδώ και αιώνες. Τα αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν τη μη διατροφική χρήση των φυτών ήδη από τον Homo erectus. Πολλοί εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούνται ακόμη για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων, αλλά οι μηχανισμοί με τους οποίους δρουν παραμένουν συχνά αδιευκρίνιστοι.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, με την καθοδήγηση του καθηγητή Geoff Abbott μελέτησαν τη σχετική βιβλιογραφία για τα φυτά που ιστορικά χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης και κατέληξαν στα πλέον δραστικά αντιυπερτασικά φυτά, σύμφωνα με δημοσίευσή τους στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Οι επιστήμονες πήραν φυτικά εκχυλίσματα από διαφορετικά φυτά (φύλλα, ρίζες, σπόρους) και εντόπισαν ένα βιοδραστικό συστατικό που ήταν κοινό σε όλα τα εκχυλίσματα. Αυτό το συστατικό εξηγεί την ήπια αντιυπερτασική δράση που έχουν ορισμένα βότανα.
Συγκεκριμένα βρήκαν ότι αυτά τα βότανα ενεργοποιούν ένα συγκεκριμένο ιοντικό δίαυλο καλίου τον KCNQ5. Αυτός ο ιοντικός δίαυλος μαζί με άλλους εντοπίζεται στο εσωτερικό τοίχωμα των αγγείων. Οι συγγραφείς της μελέτης πιστεύουν ότι εκεί βρίσκεται η εξήγηση των αντιυπερτασικών ιδιοτήτων ορισμένων βοτάνων.
Επιπρόσθετα οι ερευνητές εξέτασαν ποια βότανα ήταν πιο δραστικά όσον αφορά την ενεργοποίηση του συγκεκριμένου διαύλου καλίου. Αποτελεσματικότερα βρέθηκαν να είναι η λεβάντα, ο μαραθόσπορος και το χαμομήλι.
Το επόμενο βήμα των ερευνητών ήταν να εντοπίσουν ποιο συστατικό των βοτάνων είναι υπεύθυνο για την ενεργοποίηση του διαύλου καλίου.
Κατάφεραν να απομονώσουν ένα αλκαλοειδές, την αλοπερίνη η οποία φάνηκε ότι ανοίγει τον δίαυλο καλίου KCNQ5.
Η υπάρχουσα αντιυπερτασική αγωγή δεν στοχεύει τον δίαυλο KCNQ5, γεγονός που σύμφωνα με τον καθηγητή Abbot αφήνει ένα κενό στη φαρμακευτική αγορά, ανοίγοντας τον δρόμο για τον σχεδιασμό νέων φαρμάκων που θα στοχεύουν στην ενεργοποίηση του διαύλου KCNQ5.
Επειδή ο δρόμος μέχρι την δημιουργία νέων αντιυπερτασικών φαρμάκων είναι ακόμη μακρύς οι ερευνητές προειδοποιούν τους ασθενείς να μην αλλάξουν αυτοβούλως την αγωγή τους αντικαθιστώντας την με βοτανοθεραπεία.
