Η τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι μηχανικοί για να ακούν πιθανά προβλήματα στις γέφυρες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εξέταση των αρθρώσεων των γονάτων, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μικροσκοπικό μικρόφωνο για να συλλέγει ήχους υψηλής συχνότητας. Αν και δεν ακούγονται από το ανθρώπινο αυτί, οι ήχοι αυτοί μπορούν να αναλυθούν από υπολογιστές, για να δώσουν μια εικόνα για την υγεία του γόνατος.
Χάρη στη νέα διαγνωστική μέθοδο, ακριβέστερη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας και πιο προσαρμοσμένες στον ασθενή θεραπείες είναι δυνατές, ανέφεραν οι ερευνητές. Ωστόσο, αναγνώρισαν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα και δοκιμές σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μια κοινή εκφυλιστική πάθηση των αρθρώσεων, η οποία μπορεί να προκαλέσει πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο στην άρθρωση. Κανονικά, το σώμα μπορεί να επιδιορθώσει μικρές βλάβες στις αρθρώσεις – αλλά με την οστεοαρθρίτιδα, ο προστατευτικός χόνδρος στα άκρα των οστών καταστρέφεται και δεν μπορεί να αποκατασταθεί.
Σε αυτήν την έρευνα, που διεξήχθη από τα πανεπιστήμια του Λάνκαστερ, του Λάνκασαϊρ και του Μάντσεστερ, οι ερευνητές «άκουσαν» τον θόρυβο που παράγουν τα γόνατα 89 ενηλίκων με οστεοαρθρίτιδα. Σε όλους ζητήθηκε να σηκωθούν πέντε φορές από καθιστή θέση, ενώ καταγράφηκαν τα ακουστικά σήματα από τις αρθρώσεις τους.
Τα αποτελέσματά των ερευνητών έδειξαν ότι η τεχνική μπορούσε να «ακούσει» τη διαφορά μεταξύ των σημάτων που παράγονται από τα υγιή γόνατα και από εκείνα με οστεοαρθρίτιδα.
Ο καθηγητής John Goodacre, από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε ότι ήταν μια πολλά υποσχόμενη τεχνική: «Ο σημερινός τρόπος αξιολόγησης της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι χονδρικός, συνήθως με ακτίνες Χ και η κλινική εικόνα μπορεί να αλλάξει κάθε λίγους μήνες. Αυτός είναι ένας λεπτότερος, πιο ευαίσθητος τρόπος κατηγοριοποίησης της σοβαρότητας της πάθησης, χωρίς να βασίζεται σε μια ακτινογραφία».
Ο καθηγητής Goodacre δήλωσε ότι η τεχνική θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένες θεραπείες, προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κατάστασης του γονάτου κάθε ασθενούς. Είπε ότι με περισσότερη έρευνα, η νέα προσέγγιση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως διαγνωστικό εργαλείο για τους αθλητές ώστε να αποφεύγονται οι τραυματισμοί και για να εξετάζεται εάν τα γόνατα των ασθενών ανταποκρίνονταν στη θεραπεία.
