Μελέτη που διεξήχθη από τα Πανεπιστήμια του Bath και του Birmingham και δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, διαπίστωσε ότι η γυμναστική σε κατάσταση νηστείας βοηθά στον καλύτερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, πολύ περισσότερο από την άσκηση λίγες ώρες μετά το φαγητό.
Στη μελέτη πήραν μέρος 30 άνδρες, οι οποίοι χωρίστηκαν είτε σε παχύσαρκους είτε σε υπέρβαρους, κατηγορίες που με τη σειρά τους χωρίστηκαν σε δύο ομάδες παρέμβασης.
Για έξι εβδομάδες, η μία ομάδα έτρωγε πρωινό πριν την άσκηση και η άλλη μετά, όπως και η αντίστοιχη ομάδα ελέγχου, ενώ όλοι οι συμμετέχοντες έτρωγαν το βραδινό τους γεύμα στις 8μμ το προηγούμενη βράδυ. Το πρωινό ήταν ένα ρόφημα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες, ενώ στους συμμετέχοντες δινόταν επίσης ένα εικονικό ρόφημα πριν ή μετά την άσκηση, ανάλογα με την ομάδα στην οποία ανήκαν.
Η άσκηση περιλάμβανε ποδηλασία διάρκειας έως 50 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ δεν υπήρχαν άλλοι διατροφικοί κανόνες, εκτός από τους συγκεκριμένους χρόνους του πρωινού και του βραδινού.
Όπως αποδείχθηκε, οι μύες της ομάδας άσκησης πριν το πρωινό είχαν μεγαλύτερη απόκριση στην ινσουλίνη, πράγμα που σημαίνει ότι αυτοί οι συμμετέχοντες χρειάζονταν μικρότερες ποσότητες ινσουλίνης για να μειώσουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους.
«Η ικανότητα απόκρισης στην ινσουλίνη αυξήθηκε στην ομάδα που ασκούταν πριν το πρωινό, δεδομένου ότι και οι δύο ομάδες άσκησης έχασαν παρόμοια ποσότητα βάρους και βελτίωσαν εξίσου τη φυσική τους κατάσταση. Τα ευρήματά υποδεικνύουν ότι η αλλαγή του χρόνου που τρώμε σε σχέση με το πότε ασκούμαστε μπορεί να επιφέρει σημαντικές θετικές αλλαγές στη συνολική υγεία μας», σχολίασε ο Δρ Javier Gonzalez από το Πανεπιστήμιο του Bath.
Ο Δρ Gareth Wallis από το Πανεπιστήμιο του Birmingham λέει συμπερασματικά ότι «η εργασία αυτή υποδεικνύει ότι η άσκηση σε κατάσταση νυχτερινής νηστείας μπορεί να αυξήσει τα οφέλη που έχει γενικότερα η γυμναστική για την υγεία των ατόμων, χωρίς άλλες αλλαγές στην ένταση, τη διάρκεια ή την αντίληψη της όλης προσπάθειας».
