Σχεδόν το ένα τρίτο των τροφίμων που αγοράζουν τα αμερικανικά νοικοκυριά πηγαίνουν στα σκουπίδια – μια τεράστια σπατάλη πόρων για τον πλανήτη και χιλιάδων δολαρίων ανά νοικοκυριό κάθε χρόνο, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Τα συμπεράσματά μας συνάδουν με προηγούμενες μελέτες, οι οποίες έδειξαν ότι το 30% έως 40% του συνόλου των τροφίμων που διατίθενται στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν καταναλώνεται – και αυτό σημαίνει ότι οι πόροι που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων που δεν θα φαγωθούν, συμπεριλαμβανομένων της χρήσης γαιών, της ενέργειας και της εργασίας, χαραμίζεται επίσης», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Edward Jaenicke, καθηγητής αγροτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Γεωργικών Επιστημών της Πενσιλβάνια.
Ο καθηγητής και η ομάδα του ανέλυσαν δεδομένα από 4.000 νοικοκυριά που συμμετείχαν σε έρευνα του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ και διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, περίπου το ένα τρίτο των τροφίμων που έπαιρναν δεν καταναλώνονταν τελικά.
Σε εθνικό επίπεδο, το κόστος των σπατάλης τροφίμων υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε 240 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Μεριζόμενο στα σχεδόν 128,6 εκατομμύρια νοικοκυριά που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κόστος ανά οικογένεια ανέρχεται σε περίπου 1.866 δολάρια.
«Με βάση τις εκτιμήσεις μας, το μέσο αμερικανικό νοικοκυριό σπαταλά το 31,9% των τροφίμων που προμηθεύεται», ανέφερε το πανεπιστημιακό δελτίο Τύπου για τη μελέτη: «Περισσότερα από τα δύο τρίτα των νοικοκυριών της μελέτης μας εκτιμάται ότι πετούν μεταξύ 20 και 50% των τροφίμων που αγοράζουν. Ωστόσο, ακόμη και τα λιγότερο σπατάλα νοικοκυριά, πετούν το 8,7% των τροφίμων τους».
Τα νοικοκυριά με υψηλότερα εισοδήματα ήταν εκείνα που έκαναν τη μεγαλύτερη σπατάλη, όπως και εκείνα με υγιεινότερες διατροφικές συνήθειες, καθώς προμηθεύονται περισσότερα φρούτα και λαχανικά που χαλάνε πιο γρήγορα, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο αμερικανικό περιοδικό Agricultural Economics.
«Είναι πιθανόν τα προγράμματα των κρατικών υπηρεσιών που ενθαρρύνουν την υγιεινή διατροφή να οδηγούν ακούσια σε περισσότερα απόβλητα», σημείωσε ο Jaenicke. «Αυτό ίσως είναι κάτι που πρέπει να σκεφτούμε από πολιτική σκοπιά – πώς μπορούμε να βελτιώσουμε αυτά τα προγράμματα για τη μείωση πιθανών αποβλήτων».
