Η Οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) είναι μία εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων που προκαλεί αρθρικές φλεγμονές, πρήξιμο των αρθρώσεων, ακαμψία, πρήξιμο των οστών και επώδυνες παραμορφώσεις. Είναι η συχνότερη μορφή αρθρίτιδας, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, πλήττοντας τις αρθρώσεις κυρίως στα χέρια, στα γόνατα, στους γοφούς και στη σπονδυλική στήλη.
Η σωματική άσκηση – και πιο συγκεκριμένα η συχνή σωματική άσκηση – έχει αποδειχθεί ως το καλύτερο μέσο για να αποφευχθεί η επιδείνωση της νόσου, και είναι ιδιαίτερα ενδεδειγμένη για ασθενείς που πάσχουν από ΟΑ. Είναι πολύ σημαντική η σωματική κίνηση στην καθημερινότητα των ανθρώπων – η αποφυγή της ακινησίας με κάθε ευκαιρία κατά τη διάρκεια της ημέρας – και όχι μόνο η συστηματική γυμναστική άσκηση.
Σύμφωνα με μία νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, όσοι πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα κινδυνεύουν περισσότερο να πεθάνουν πρόωρα, αλλά όπως αποδείχθηκε αυτός είναι ένας κίνδυνος που μειώνεται αισθητά με το τακτικό περπάτημα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Δημόσιας Υγείας και Επιδημιολογίας Ρος Γουίλκι του Πανεπιστημίου του Keele, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για ρευματικές και μυοσκελετικές παθήσεις «Rheumatic and Musculoskeletal Diseases», ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 10.000 ασθενείς ηλικίας άνω των 50 ετών σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας για να δουν κατά πόσο η οστεοαρθρίτιδα συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα.
Διαπιστώθηκε ότι οι πάσχοντες έχουν όντως αυξημένη κατά 11% πιθανότητα πρόωρου θανάτου, σε σχέση με όσους δεν έχουν οστεοαρθρίτιδα. Από την άλλη, η μελέτη βρήκε ότι η σωματική δραστηριότητα, όπως το συχνό περπάτημα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο. Αντίθετα, ψυχολογικοί (άγχος, κατάθλιψη) και άλλοι παράγοντες (κακός ύπνος) φαίνεται να αυξάνουν τους κινδύνους της οστεοαρθρίτιδας.
Η οστεοαρθρίτιδα δεν θεωρείται άμεσα απειλητική για τη ζωή από τους γιατρούς, αλλά όπως είπε ο δρ Γουίλκι, η νέα μελέτη έχει δύο βασικά ευρήματα: Πρώτον ότι η επίπτωση της οστεοαρθρίτιδας είναι ευρεία και εκτείνεται έως τον πρόωρο θάνατο και, δεύτερον ότι υπάρχουν τρόποι για να μειώσει κανείς αυτόν τον κίνδυνο.
