Αν κάποιος θέλει να φτάσει τα 100, τα καλά γονίδια βοηθούν σε ένα βαθμό αλλά δεν αρκούν. Το περιβάλλον στο οποίο διαβιούμε είναι πολύ σημαντικό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που διεξήχθη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Washington.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health και με βάση τα δεδομένα της πολιτείας της Ουάσιγκτον, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι κάτοικοι της πόλης που ζουν σε κοινότητες με υποδομές για περπάτημα έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν μέχρι τα 100α γενέθλιά τους. Διαπίστωσαν επίσης ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση συσχετίζεται με την μακροζωία. Μια πρόσθετη ανάλυση έδειξε ότι τα μέρη όπου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φτάσει κάποιος τα 100 βρίσκονται σε μεγάλες και μικρότερες πόλεις με καλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Προηγούμενες έρευνες εκτιμούν ότι οι κληρονομικοί παράγοντες εξηγούν μόνο το 20-35% των πιθανοτήτων κάθε ατόμου να φτάσει τα 100», επισημαίνει ο συγγραφέας της μελέτης, Rajan Bhardwaj από το Πανεπιστήμιο της Washington.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα σχετικά με τους θανάτους περίπου 145.000 κατοίκων της Ουάσιγκτον που πέθαναν σε ηλικία 75 ετών και άνω μεταξύ 2011 και 2015. Τα δεδομένα περιελάμβαναν πληροφορίες για την ηλικία και τον τόπο κάθε ατόμου διαμονής τη στιγμή του θανάτου, καθώς και το φύλο, τη φυλή, το επίπεδο εκπαίδευσης και την οικογενειακή τους κατάσταση.
Οι μεταβλητές που λήφθηκαν υπ’ όψη ήταν το επίπεδο της φτώχειας, η πρόσβαση στη διαμετακόμιση και την πρωτοβάθμια περίθαλψη, η δυνατότητα περπατήματος, το ποσοστό του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας, η ατμοσφαιρική ρύπανση και η έκθεση στο πράσινο χώρο. Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν μια ανάλυση επιβίωσης για να προσδιορίσουν ποιοι παράγοντες συνδέονταν με χαμηλότερη πιθανότητα θανάτου πριν από την ηλικία των 100.
Διαπίστωσαν ότι η δυνατότητα πεζοπορίας στη γειτονιά, η υψηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση και ένα υψηλό ποσοστό του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (ένα μέτρο της ηλικιακής ποικιλομορφίας) συσχετίστηκαν θετικά με την μακροζωία.
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι οι κοινότητες μικτής ηλικίας είναι πολύ ευεργετικές για όλους», δήλωσε ο Bhardwaj. Οι γειτονιές που προσφέρουν περισσότερη ηλικιακή ποικιλομορφία τείνουν να είναι σε αστικές περιοχές, όπου οι ηλικιωμένοι ενήλικες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν λιγότερη απομόνωση και περισσότερη κοινοτική υποστήριξη.
Εξετάζοντας την φυλή και το φύλο, οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι λευκοί και οι γυναίκες είχαν περισσότερες πιθανότητες να φτάσουν στα 100.
