Το να χτυπήσουμε κάπου και να αρχίσουμε να βρίζουμε θεούς και δαίμονες για την ατυχία μας και τον πόνο που νιώθουμε, είναι κάτι μάλλον συνηθισμένο. Όμως τώρα έρχεται η επιστήμη για να επιβεβαιώσει ότι αυτό δεν είναι απλώς μια αντίδραση από τα νεύρα μας: το βρίσιμο βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τον πόνο!
Αποδεικνύεται ότι το βρίσιμο μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ανοχή μας στον πόνο – αλλά μόνο αν χρησιμοποιούμε πραγματικά… μπινελίκια και όχι να φωνάζουμε άσχετες λέξεις ή λογοκριμένες παραλλαγές των βρισιών, όπως αναφέρουν Βρετανοί ερευνητές.
Για τις ανάγκες της έρευνας, 92 εθελοντές έβαλαν το χέρι τους σε κρύο νερό γεμάτο παγάκια. Για να εκτιμήσουν το κατώφλι πόνου (το πόσο σύντομα αρχίζει κάποιος να αισθάνεται πόνο) του καθενός, οι ερευνητές χρονομέτρησαν πόσο καιρό χρειάστηκε ο καθένας για να αισθανθεί πόνο και η αντοχή τους στον πόνο καθορίστηκε από το πόση ώρα μπορούσαν να κρατήσουν το χέρι τους στο παγωμένο νερό.
Κάθε συμμετέχοντας έκανε το πείραμα τέσσερις φορές. Σε τυχαία σειρά, τους δόθηκε οδηγία να επαναλάβουν είτε πραγματικές βρισιές, είτε τις ψεύτικες λέξεις «twizpipe» και «fouch». Η χρήση των πραγματικών βρισιών αύξησε την αντοχή τους στον πόνο κατά 33%, ενώ οι ψεύτικες λέξεις βοήθησαν ελάχιστα τους συμμετέχοντες να αντιμετωπίσουν τον πόνο. Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στην επιθεώρηση Frontiers in Psychology.
«Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που αξιολογεί αν νέες λέξεις “βρισίματος” προσφέρουν κάποια ανακούφιση από τον πόνο. Δεν προσφέρουν, παρόλο που χαρακτηρίστηκαν ως αστείες και ικανές να προκαλέσουν συναισθήματα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Richard Stephens, ανώτερος λέκτορας ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Keele, στη Μεγάλη Βρετανία.
«Αυτή η νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι δεν είναι οι επιφανειακές ιδιότητες των βρισιών, όπως ο τρόπος με τον οποίο ακούγονται, που προκαλούν τα ευεργετικά αποτελέσματα του βρισίματος, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο, κάτι που πιθανότατα μπορεί να συνδέεται με την παιδική μας ηλικία και την εκμάθηση των βρισιών ως γλώσσα των μεγάλων», ανέφερε σε δελτίο Τύπου.
