Ίσως θα πρέπει το να σκεφτούμε δύο φορές προτού μπούμε σε έναν στενό διάδρομο όπου κυκλοφορούν και άλλοι κατά τη διάρκεια της πανδημίας του νέου κορωνοϊού: Ερευνητές αναφέρουν ότι ακολουθώντας ένα άτομο με Covid-19 που προχωράει σε έναν στενό διάδρομο μπορεί να αυξάνουμε τον κίνδυνο να μολυνθούμε, ακόμη και αν διατηρούμε τη συνιστώμενη απόσταση.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το άτομο μπορεί να αφήνει πίσω του μεγάλες ροές σταγονιδίων φορτωμένων με τον ιό, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Physics of Fluids. Ο κίνδυνος μάλιστα είναι ιδιαίτερα υψηλός για τα παιδιά.
Τα ευρήματα προέρχονται από προσομοιώσεις σε υπολογιστή που αξιολόγησαν τα πρότυπα διασποράς σταγονιδίων και ροής αέρα πίσω από ανθρώπους που περπατούν σε διαφορετικές τοποθεσίες.
Προηγούμενες προσομοιώσεις είχαν επικεντρωθεί σε μεγάλους, ανοιχτούς, εσωτερικούς χώρους, αλλά δεν είχαν εξετάσει την επίδραση τοίχων σε κοντινή απόσταση, όπως εκείνους που υπάρχουν σε έναν στενό διάδρομο.
Εάν ένα άτομο που περπατά σε διάδρομο βήξει, αποβάλλει σταγονίδια που πηγαίνουν γύρω και πίσω από το σώμα του, σχηματίζοντας «απόνερα» με τον ίδιο τρόπο που ένα σκάφος που κινείται στη θάλασσα αφήνει τα «ίχνη» του στο νερό, όπως εξήγησαν οι ερευνητές. Έτσι, οι άνθρωποι που βήχουν έχουν μια «φούσκα επανακυκλοφορίας σταγονιδίων» ακριβώς πίσω από τον κορμό τους και μια μακρά «ουρά» σταγονιδίων πίσω τους, περίπου στο ύψος της μέσης.
«Τα μοτίβα ροής που βρήκαμε σχετίζονται στενά με το σχήμα του ανθρώπινου σώματος», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Xiaolei Yang, καθηγητής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στο Πεκίνο. «Σε 2 μέτρα απόσταση, η ροή αυτή των σωματιδίων είναι σχεδόν αμελητέα στο ύψος του στόματος και στο ύψος των ποδιών, αλλά εξακολουθεί να είναι ορατή στο ύψος της μέσης».
Οι ερευνητές εντόπισαν δύο τρόπους εξάπλωσης των σταγονιδίων: Στον πρώτο, το νέφος των σταγονιδίων απομακρύνεται από το κινούμενο άτομο και παραμένει πολύ πίσω του, δημιουργώντας ένα νέφος γεμάτο κορωνοϊό. Στον δεύτερο, το νέφος σταγονιδίων παραμένει προσκολλημένο στο άτομο, ακολουθώντας από πίσω του σαν ουρά.
«Στον πρώτο τρόπο, η συγκέντρωση σταγονιδίων είναι πολύ υψηλότερη, πέντε δευτερόλεπτα μετά από το βήξιμο», δήλωσε ο καθηγητής Yang: «Αυτό αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τον καθορισμό μιας ασφαλούς κοινωνικής απόστασης σε μέρη όπως ένας πολύ στενός διάδρομος, όπου ένα άτομο μπορεί να εισπνεύσει ιογενή σταγονίδια, ακόμη και αν ο ασθενής βρίσκεται πολύ μπροστά του».
Τα παιδιά διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο και στα δύο σενάρια, επειδή τα νέφη σταγονιδίων παραμένουν πάνω από το έδαφος περίπου στο μισό ύψος ενός ενήλικα, δηλαδή στο επίπεδο τους στόματος και της μύτης ενός παιδιού.
