Μια νέα έρευνα δείχνει ότι όσο πιο ευκατάστατος οικονομικά ήταν κάποιος στην αρχή της πανδημίας, τόσο πιο πιθανό είναι να ακολουθεί τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης. Οι επιστήμονες εξέτασε την εφαρμογή της κοινωνική αποστασιοποίησης και της χρήσης μάσκα, και καθόρισε τη σχέση μεταξύ αυτών των συμπεριφορών και του εισοδήματος.
«Πρέπει να κατανοήσουμε αυτές τις διαφορές», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Nick Papageorge, αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στο Βαλτιμόρη: «Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να αναγνωρίζουν ποιος θα τηρήσει την κοινωνική αποστασιοποίηση, για πόσο καιρό, γιατί και υπό ποιες συνθήκες, ώστε να έχουμε ακριβείς προβλέψεις για το πώς θα εξαπλωθεί η πανδημία και για να μας βοηθήσει να θεσπίσουμε πολιτικές που θα είναι χρήσιμες», ανέφερε.
Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Population Economics πραγματοποιήθηκε σε έξι χώρες και οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τη συμπεριφορά τους απέναντι στην πανδημία.
Τα άτομα με τα υψηλότερα εισοδήματα πραγματοποίησαν τις περισσότερες αλλαγές. Ήταν 32% πιο πιθανό να αυξήσουν την κοινωνική αποστασιοποίηση, 30% πιο πιθανό να αυξήσουν το πλύσιμο των χεριών τους και τη χρήση μάσκα και 13% πιο πιθανό να αλλάξουν συμπεριφορές. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες είχαν 23% περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να τηρήσουν την κοινωνική αποστασιοποίηση.
Η δυνατότητα εργασίας από το σπίτι και η πρόσβαση σε υπαίθριους χώρους έκανε σημαντική διαφορά σε αυτές τις αλλαγές.
Τα άτομα με υψηλότερα εισοδήματα ήταν πιο πιθανό να εργαστούν από το σπίτι, γεγονός που τους έκανε 24% πιο πιθανό να διατηρήσουν την κοινωνική αποστασιοποίηση. Τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα είχαν επίσης αυξημένες πιθανότητες να χάσουν τη δουλειά τους λόγω της πανδημίας και περιορισμένη πρόσβαση σε απομακρυσμένη εργασία, σύμφωνα με την έρευνα.
«Το μήνυμα αυτής της πανδημίας είναι ότι “έχουμε κολλήσει στο σπίτι λόγω τηλεργασίας, που να είναι πολύ δύσκολο, οπότε διαβάστε μερικές συνταγές για να ψήσετε ψωμί και δείτε εδώ τι δεν πρέπει να χάσετε στο Netflix”», δήλωσε ο καθηγητής: «Τι γίνεται όμως με τους ανθρώπους που δεν μπορούν να εργαστούν από μακριά; Τι θα κάνουν;».
«Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αν δεν ζεις σε ένα άνετο σπίτι, θα φεύγεις πιο συχνά από το σπίτι σου», είπε ο καθηγητής: «Αλλά αυτό που θέλουμε να προωθήσουμε, είναι ότι αν είμαι υπεύθυνος χάραξης πολιτικής, ίσως πρέπει πραγματικά να σκεφτώ να ανοίξω τα πάρκα σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Ίσως αυτό να είναι κάτι που αξίζει το ρίσκο. Γι’ αυτό θέλουμε να καταλάβουμε αυτές τις λεπτομέρειες – μπορούν τελικά να υποδείξουν καλύτερες πολιτικές αντιμετώπισης της πανδημίας».
