Φλεβίτιδα καλείται η ανάπτυξη θρόμβου στο φλεβικό τοίχωμα. Γίνεται διάταση των αγγείων κάτω από το δέρμα, η οποία είναι εμφανής με μορφή κόκκινων ή μπλε διακλαδώσεων. Αρκετές φορές υπάρχει πόνος.
Οι κυριότεροι παράγοντες είναι η βλάβη του φλεβικού τοιχώματος, η μείωση ροής του αίματος των φλεβών προς την καρδιά, η μεταβολή της πηκτικότητας του αίματος και διάφοροι άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες. Η φλεβίτιδα, που οφείλεται στην αύξηση πηκτικότητας, συμβαίνει συνήθως μετά από επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα ή στα κάτω άκρα και αποτελεί προσαρμοστική αντίδραση του οργανισμού, καθώς και στη φλεβική στάση που ονομάζεται φλεβοθρόμβωση και είναι η δημιουργία ελεύθερου θρόμβου μέσα στο αγγείο.
Η φλεβοθρόμβωση είναι επικίνδυνη, λόγω της μετακίνησης του θρόμβου και της πρόκλησης θρομβοεμβολικού φαινομένου, π.χ. πνευμονική εμβολή. Ο τύπος της φλεβίτιδας που οφείλεται σε φλεγμονή του φλεβικού τοιχώματος ονομάζεται θρομβοφλεβίτιδα και σε αυτήν αναπτύσσεται θρόμβος στο τοίχωμα του αγγείου, χωρίς τον κίνδυνο απόσπασής του. Κατά τη θρομβοφλεβίτιδα παρατηρούνται αλλαγή στο χρώμα δέρματος των ποδιών, πόνος, οίδημα, ταχυκαρδία, κάψιμο, αύξηση των λεμφοκυττάρων του αίματος κ.ά.
Πώς αντιμετωπίζεται
Η θεραπεία στη φλεβίτιδα είναι αρχικά συντηρητική. Παρέχεται φαρμακευτική αγωγή, όπου δίνονται αντιπηκτικά φάρμακα για να αποκατασταθεί η ροή του αίματος στις φλέβες, ενώ δεν είναι σπάνιες οι χειρουργικές επεμβάσεις, όταν κάθε άλλος συντηρητικός τρόπος δεν φέρνει θεραπευτικό αποτέλεσμα. Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι σημαντικός, τόσο για την πρόληψη όσο και για την αποκατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση.
Γίνεται κινησιοθεραπεία, κινησιομάλαξη, εφαρμογή ειδικής περίδεσης, πρεσσοθεραπεία λεμφικής αποσυμφόρησης, εφαρμογή kinesiotape, υδροθεραπεία. Ο τρόπος κινησιοθεραπείας πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, να περιλαμβάνει στάδια αύξησης της έντασης προσαρμοσμένα στην πορεία βελτίωσης του ασθενούς.
Οι νεότεροι φυσικοθεραπευτές στα εκπαιδευτικά προγράμματά τους αποκτούν όλες εκείνες τις γνώσεις που χρειάζονται ώστε να αντιμετωπίσουν ένα περιστατικό φλεβίτιδας. Έτσι ο φυσικοθεραπευτής έρχεται σε επαφή με τον θεράποντα ιατρό. Παίρνει τις απαιτούμενες πληροφορίες που χρειάζεται για την παθολογία του ασθενούς και για τις αιτίες που δημιούργησαν τη φλεβίτιδά του.
Ενημερώνεται για τη φαρμακευτική του αγωγή και έτσι αποκτά εικόνα για όλο το πρόγραμμα θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς. Έχοντας όλες τις πληροφορίες και κάνοντας τη δική του φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση, καταστρώνει το δικό του θεραπευτικό σχήμα ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς και τη βαρύτητα του περιστατικού. Απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας της θεραπείας είναι η απόλυτη συνεργασία του ασθενούς.
Σκοπός είναι η ελάττωση των συμπτωμάτων, η μείωση του πόνου, των οιδημάτων, η μείωση της ερυθρότητας και η βελτίωση της κίνησης και της αντοχής. Οι φυσικοθεραπευτικές πράξεις εφαρμόζονται αποκλειστικά και μόνο από αποφοίτους φυσικοθεραπείας από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Εφαρμογή από άλλα άτομα, μη ειδικευμένα, αποτελεί παράνομη πράξη που διώκεται από τη νομοθεσία.
Θεοφάνης Μουντζούρης
Φυσικοθεραπευτής, Απόφοιτος ΑΤΕΙ Αθήνας, Ενεργό Μέλος Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών, ΓενικόςΓραμματέας Επιστημονικού Τμήματος Αθλητικής Φυσικοθεραπείας
www.physiof.gr
