Μελέτες που δεν μπορούν να επαληθευτούν και μπορεί να είναι αναληθείς είναι πολύ πιο πιθανό να βρουν τον δρόμο τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, επειδή τείνουν να είναι πιο ενδιαφέρουσες, όπως ανέφεραν ερευνητές.
Εξετάζοντας μελέτες σε κορυφαία οικονομικά, επιστημονικά και περιοδικά ψυχολογίας, διαπίστωσαν ότι μόνο το 39% των 100 μελετών ψυχολογίας αναπαράχθηκαν με επιτυχημένο τρόπο. Τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 61% για 18 οικονομικές μελέτες και 62% για 21 μελέτες σχετικά με τη φύση και την επιστήμη.
Όμως, οι μελέτες των οποίων τα ευρήματα δεν μπορούσαν να αναπαραχθούν αργότερα από άλλες έρευνες, κέρδισαν πολύ μεγάλη προσοχή τη στιγμή που κυκλοφόρησαν: αναπαράγονταν 153 φορές συχνότερα από εκείνες των οποίων τα ευρήματα επιβεβαιώνονταν αργότερα από άλλες έρευνες.
Το μεγαλύτερο χάσμα εντοπίστηκε σε μελέτες για τη φύση και την επιστήμη, όπου εκείνες που δεν επιβεβαιώνονταν αναπαράγονταν 300 φορές πιο συχνά από εκείνες που επιβεβαιώνονταν, σύμφωνα με τη μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο.
Οι μη επαληθεύσιμες μελέτες έτειναν να συνεχίζουν να αναπαράγονται σαν τα αποτελέσματά τους να ήταν αληθινά, ακόμη και πολύ αργότερα από την αποτυχία αναπαραγωγής των αποτελεσμάτων τους.
«Γνωρίζουμε ότι οι ειδικοί μπορούν να προβλέψουν καλά ποιων μελετών τα αποτελέσματα θα μπορέσουν να αναπαραχθούν», έγραψαν οι συγγραφείς Marta Serra-Garcia, επίκουρη καθηγήτρια οικονομικών και στρατηγικής και Uri Gneezy, καθηγητής οικονομικής συμπεριφοράς. Συνεπώς, γιατί αναπαράγονται οι μη επιβεβαιωμένες;
Ένας πιθανός λόγος είναι ότι ακόμη και τα επιστημονικά περιοδικά έχουν χαμηλότερα πρότυπα για το τι αναπαράγουν, όταν μια μελέτη είναι πιο ενδιαφέρουσα, υποστηρίζουν οι ερευνητές: «Τα ενδιαφέροντα ή ελκυστικά ευρήματα καλύπτονται επίσης περισσότερο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή κοινοποιούνται περισσότερο σε πλατφόρμες όπως το Twitter, δημιουργώντας πολλή προσοχή – αλλά αυτό δεν τα κάνει αληθινά», δήλωσε ο Gneezy.
Η δημοσίευση μη επαληθεύσιμων μελετών μπορεί να έχει σημαντικές και διαρκείς επιπτώσεις: Οι συγγραφείς επισήμαναν μια λανθασμένη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Lancet το 1998, η οποία υπονοούσε μια σχέση μεταξύ του εμβολίου κατά της ιλαράς, της παρωτίτιδας και της ερυθράς και του αυτισμού, η οποία οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες γονείς παγκοσμίως να στραφούν κατά του εμβολίου.
Τα λανθασμένα ευρήματα ανακλήθηκαν από το The Lancet αργότερα, αλλά πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να αναφέρουν τη μελέτη για να ισχυριστούν ότι ο αυτισμός συνδέεται με τα εμβόλια.
