Η παχυσαρκία -ένας επιβεβαιωμένα σημαντικός παράγοντας κινδύνου για σοβαρή νόσησης ή θανάτου από λοίμωξη Covid-19 – φαίνεται ότι αυξάνει σημαντικά και τον κίνδυνο εμφάνισης μακροχρόνιων επιπλοκών από την ασθένεια, ένα σύνδρομο που συχνά αναφέρεται ως μακρά Covid-19, σύμφωνα με νέα μελέτη.

«Αυτή η μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι οι ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή παχυσαρκία διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μακροχρόνιες επιπλοκές από την Covid-19, πέρα ​​από τους κινδύνους της οξείας φάσης της νόσησης», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Δρ Ali Aminian, διευθυντής του Ινστιτούτου Βαρϊατρικής και Μεταβολισμού της  Cleveland Clinic.

Η μελέτη εξέτασε 2.839 ασθενείς που νόσησαν με Covid-19 στην Κλινική μεταξύ Μαρτίου και Ιουλίου 2020, οι οποίοι δεν χρειάστηκαν εισαγωγή σε ΜΕΘ.

Οι γιατροί αναζήτησαν τρία σημάδια πιθανών μακροπρόθεσμων επιπλοκών της Covid-19: εισαγωγή στο νοσοκομείο, θάνατο και ανάγκη για διαγνωστικές ιατρικές εξετάσεις, 30 ημέρες ή περισσότερο μετά το πρώτο θετικό τεστ για κορωνοϊό.

Σε 10 μήνες μετά την αρχική τους λοίμωξη από τον κορωνοϊό, το 44% των ασθενών χρειάστηκε εισαγωγή στο νοσοκομείο, ενώ το 1% πέθανε. Η ανάγκη για διαγνωστικές εξετάσεις μετά τη λοίμωξη ήταν 25% υψηλότερη μεταξύ εκείνων με μέτρια παχυσαρκία (ΔΜΣ 35-39,9) και 39% υψηλότερη σε εκείνους με σοβαρή παχυσαρκία (ΔΜΣ> 40), σε σύγκριση με εκείνους με ΔΜΣ 18,5-24,9.

Συγκεκριμένα, τα άτομα με παχυσαρκία είχαν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν διαγνωστικές εξετάσεις για την καρδιά, τους πνεύμονες και τους νεφρούς, για γαστρεντερικά ή ορμονικά συμπτώματα,  για διαταραχές του αίματος και για προβλήματα ψυχικής υγείας, μετά τη λοίμωξη με κορωνοϊό.

Παρόλα αυτά, η παχυσαρκία δεν συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου κατά την περίοδο παρακολούθησης.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η παχυσαρκίας δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα, πέρα από χειρότερη εξέλιξη της αρχικής λοίμωξης.

«Οι παρατηρήσεις αυτής της μελέτης μπορούν ενδεχομένως να εξηγηθούν από τους υποκείμενους μηχανισμούς που υπάρχουν  σε ασθενείς με παχυσαρκία, όπως φλεγμονή, ανοσολογική δυσλειτουργία και συννοσηρότητα», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Δρ Bartolome Burguera.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes, Obesity and Metabolism.