Επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι εξάλειψαν επιτυχώς τον ιό HIV από μολυσμένα κύτταρα, χρησιμοποιώντας τη βραβευμένη με Νόμπελ τεχνολογία επεξεργασίας γονιδίων Crispr. Η μέθοδος λειτουργεί σαν ψαλίδι, αλλά σε μοριακό επίπεδο και κόβει το DNA έτσι ώστε τα «κακά» κομμάτια του να μπορούν να αφαιρεθούν ή να απενεργοποιηθούν.
Η ελπίδα είναι να μπορέσουμε τελικά να απαλλαγούμε πλήρως από τον ιό, αν και χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά για να ελέγξουμε ότι θα είναι ασφαλής και αποτελεσματική αυτή η προσέγγιση. Τα υπάρχοντα φάρμακα για τον HIV μπορούν να σταματήσουν την αναπαραγωγή του ιού, αλλά όχι να τον εξαλείψουν από τον φορέα.
Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστημίο του Άμστερνταμ, παρουσιάζοντας μια σύνοψη των πρώτων ευρημάτων της σε ιατρικό συνέδριο, τόνισε ότι η δουλειά τους παραμένει απλώς «απόδειξη της ιδέας» και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ως θεραπεία για τον HIV σύντομα.
Ο Δρ James Dixon, αναπληρωτής καθηγητής τεχνολογιών βλαστικών κυττάρων και γονιδιακής θεραπείας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, συμφωνεί, λέγοντας ότι τα πλήρη ευρήματα εξακολουθούν να απαιτούν έλεγχο.
«Θα χρειαστεί πολύ περισσότερη δουλειά για να αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα σε αυτές τις κυτταρικές αναλύσεις μπορούν να εφαρμοστούν και σε ολόκληρο το σώμα για μια μελλοντική θεραπεία», είπε: «Θα χρειαστεί πολύ περισσότερη ανάπτυξη της μεθόδου προτού να έχει αντίκτυπο σε όσους έχουν HIV».
Και άλλοι επιστήμονες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την Crispr κατά του HIV. Ωστόσο ο Δρ Jonathan Stoye, ειδικός σε ιούς στο Ινστιτούτο Francis Crick, στο Λονδίνο, είπε ότι η αφαίρεση του HIV από όλα τα κύτταρα που μπορεί να τον φιλοξενούν στο σώμα ήταν «εξαιρετικά μεγάλη πρόκληση»: «Οι πιθανές μακροπρόθεσμες παρενέργειες, παραμένουν μια ανησυχία. Ως εκ τούτου, πιθανόν να περάσουν πολλά χρόνια προτού γίνει ρουτίνα οποιαδήποτε θεραπεία με βάση τη μέθοδο Crispr – ακόμη και αν αποδειχθεί αποτελεσματική».
Ο HIV μολύνει και επιτίθεται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, χρησιμοποιώντας τους δικούς τους μηχανισμού για να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του.
Ακόμη και με αποτελεσματική θεραπεία, ο ιός περνά σε λανθάνουσα κατάσταση, αλλά δεν εξοντώνεται – τα κύτταρα εξακολουθούν να περιέχουν το γενετικό υλικό του HIV, ακόμα κι αν δεν τον αναπαράγουν.
Τα περισσότερα άτομα που έχουν HIV χρειάζονται ισόβια αντιρετροϊκή θεραπεία. Εάν σταματήσουν να παίρνουν αυτά τα φάρμακα, ο αδρανής ιός μπορεί να ξαναξυπνήσει και να προκαλέσει ξανά προβλήματα υγείας.
Ωστόσο, τα άτομα που παραμένουν σε αντιρετροϊκή θεραπεία, η οποία είναι πολύ αποτελεσματική, έχουν πλέον το ίδιο προσδόκιμο ζωής με τα άτομα χωρίς HIV.
